Kahrolsun Savaş

Işıl Kasapoğlu’nun Türkçeye çevirip yönettiği, Eugène Ionesco’nun “İki Kişilik Hırgür” oyununu tam da gerçek hayatta Ukrayna üzerinde filler tepişirken Enka sahnesinde izledim. Nicedir tiyatro izlemekten korkan ben, bir de baktım yeniden “Yaşasın tiyatro” diye heyecan duymaya başlamışım.

Çukurova’da kitaplar çiçek açtı

Savaş çığlıkları dayanılır gibi değil! Daha çok silah üretmek, daha çok silah satmak, daha çok silah kullanmak, daha çok kazanmak, para kazanmak, toprak kazanmak, güç kazanmak için kaçınılmazdır savaş. Bu savaş bitse bile, bir başkası başlayacak... Savaşlar hiç bitmesin ki güçlüler daha güçlü, güçsüzler daha da güçsüzleşsin! Filler tepişirken piyonlar yok olsun! 

Sedef Kabaş’a mektup...

Sevgili Sedef, 

Gözümün önünden hiç gitmeyen bir görüntü: Üç kadın gazeteciyiz... İstanbul’un göbeğinde, Taksim’de bir mekânda bir masanın etrafındayız: Sen, Nilgün Cerrahoğlu ve ben. Sen en gencimizsin; ben ikinizin de ablası... Türkiye’yi konuşuyoruz, ülkenin halinden dünyanın haline uzanıyoruz. Bireysel kaygılardan toplumsal kaygılara gidip geliyoruz. Gülüyoruz, hüzünleniyoruz, öfkeleniyoruz... 

Yeni kitap basılamıyor

Geçen pazar yazımda Yayıncılar Meslek Birliği Başkanı Mustafa Aksoy’un (YAYBİR) açıklamalarına yer vermiştim.

Her geçen gün daha çoraklaşan kültür sanat yaşamımızın, özellikle yayın dünyamızın bu krizi nasıl atlatabileceğini bu kez Türkiye Yayıncılar Birliği Başkanı Kenan Kocatürk’e sordum. 

100 yaşında bir delikanlı: Moris Gabbay

Kimi insanlar yaşları kaç olursa olsun hep ama hep genç kalırlar. Moris Gabbay onlardan biri. Dün Nâzım Hikmet Kütür ve Sanat Vakfı’nda, onun 100. yaş gününü kutlarken onu tanımanın, yıllardır onunla birlikte omuz omuza çalışmanın onurunu, kıvancını yaşıyorduk tüm yönetim kurulundaki arkadaşlar. Varlığıyla, bilgisiyle, birikimleriyle bizi sürekli aydınlatan, deneyimlerini paylaştığında tadına  doyamadığımız, aynı zamanda vakfımızın saymanlığını, muhasebesini üstlenen bir arkadaşımız.

Yaşasın Altın Portakal!

Antalya Altın Portakal Film Festivali dendi mi benim aklıma ve yüreğime en önce birikim sözcüğü gelip yerleşiyor. Bu yıl 58’incisi gerçekleştiriliyor. Ülkemizdeki en eski en köklü bu festival yaşamı boyunca ne badireler atlattı. Kah iktidarın hışmına uğradı, kah  sansür belasıyla çatıştı,  kavga polemik seven medyanın kışkırtmasıyla nice kavgalardan geçti; 12 Eylül faşizm döneminde yara aldı; kimi  yerel yönetimlerin  manipülasyonlarına uğradı…. Ama sonunda hep düze çıkmayı ve Antalya halkıyla bütünleşmeyi bildi.

Gökova Neyiniz Olur Sizin?

“Eylül Sonunda Bodrum” yazıma, Bodrumun içinden dışından çok ses geldi. Bir çok okur yazımdaki eksiklikleri vurgulamak için  Bodrum yarımadasındaki tüm sanat ve kültür  etkinliklerini sıraladı. Hepsini yazacak olsam  bu gazetenin tüm sayfaları yetmez. Kimiler  “Asıl Heredot Akademi’yi yazın”, “Mis Gibi Bir Bodrum’u yazın” dedi. “Yaz gazeteci yaz” ve gel de muhteşem Selda  Bağacan’ canı gönülden bir selam yollama!

Eylül Sonunda Bodrum

Bizde Eylül ayının bir başka adı da HÜZÜN’dür… Gelin görün ki Bodrum’da Eylül’ün bir başka adı Mutluluk.

Yaz ayları boyunca hep ayni yakınmalar yükseldi: “Ay bu ne kabalık! R korkunç! Olmaz ki herkes, bütün İstanbul burada! Gelmesinler şekerim!” vb…

Doğan Kuban'a Özlemle

Doğan Kuban’ı şimdiden ne çok ne çok özledim.

Onu 1972’de Milliyet Sanat Dergisini çıkarmaya başladığımızda tanıdım.  Ona gereksinimiz vardı. Çünkü Türkiye’de ilk kez bir edebiyat, sanat  dergisine  tüm sanatların bir bileşkesi olan mimariyi de katmak için çalışıyorduk. Geldi bizim gazetedeki “sanat odamıza”  sadece aklımızı yüreğimizi değil, gönlümüzü, ruhumuzu da kaptı. O andan sonra ne zaman ihtiyacımız olsa, imdadımıza yetişecek, önerileriyle bizlere yol gösterecek, ışık fenerimiz, kutup yıldızımız olacaktı…

Güzel Şeyler de Olurken.

Güzel şeylere bakmak, görmek, yorumlamak yaşam direncini artırıyor insanın. Toplumsal ve bireysel acıların en karanlık noktasında bile mecburuz güzellikleri de birbirimize göstermeye... İşte her biri kendi başına birkaç yazı hak eden konulara, birkaç sözcükle değinme çabam: