Alternatif Nobelciler buluşması

Cennet vatanın en güzel köşelerinden birindeyim. Sata sata, doğasıyla kavga ede ede bitiremediğimiz; betona boğarak, madenlerini insan sağlına en zararlı biçimde tüketerek, ırzına yine de geçemediğimiz bir coğrafyadayım. Kuzeyimde Kazdağları, görkemli İda, güneyimde Ayvalık, karşımda Midilli Adası, ayaklarımın dibinde Ege suları, başımın üzerinde boyumun on katına ulaşmış Akdeniz bitki örtüsüyle kaplı bir botanik bahçedeyim.

Bayram mı demiştiniz?

Bayram bitti. Bayramın kan, şiddet, baskı, tehdit, zulüm sarmalı değil de bayram gibi olması dileği ve umudu bitmek bilmedi. 

Şu yazıyı yazdığım sırada resmi açıklamaya göre bayram tatilinin ilk yedi gününde trafik kazalarında ölenlerin sayısı 62. Tatile çıkmak ölmek demek olmamalı. 8 bin 690 kişi de yaralandı. Resmi olmayan sayıları artık siz düşünün.

Bugün sizlere bir gazeteci olarak aldığım tuhaf okur mektuplarından söz edecektim. Ancak kimi meslektaşlarım öyle tehditlerle karşı karşıya, kimi gerçekleri araştırıp ortaya çıkardıkları için öyle büyük risk alıyorlar ki onlara saygımdan bundan vazgeçtim. 

Güzel bayramlar...

Son günlerde dilime Athena’nın bir şarkısı dolandı, bir türlü beni terk etmiyor! Adı “Dön Baba Dön”. Bir zamanlar çoook ünlüydü. Ortalıkta dönek falan yok da nereden takıldım hiçbir fikrim yok.

Yaşamak ne ola ki?

Önce “Bayram ne ola ki” sorusuna bakalım. En kısadan yanıt vermem gerekirse bayram sadece ve sadece sevdiklerine sarılabilmek, onlarla kucaklaşmak olabilir.

Joan Baez’den şiirler...

Müzisyen, şarkıcı, besteci, söz yazarı, 1960’lara, 70’lere, 80’lere damgasını vurmuş protest ve folk sanatçısı, aktivist, barış eylemcisi, insan hakları ve eşitlik mücadelesinde öncü ve de arkadaşım Joan Baez...

Ortaya karışık

Orada bir kız çocuğu, din dersi hocası sınıfa girdiği an sınıf penceresini açıyor ve kendini boşluğa bırakıyor. Gökyüzüne, bulutlara doğru kanat çırpacağına aşağıya betona çakılıyor. Ankara Keçiören’de Katip Çelebi Lisesi’nde yaşanıyor olay. 10. sınıf öğrencisi E., onuruyla nasıl oynandığını, gördüğü şiddeti, baskıyı artık anlatamaz çünkü o öldü. Arkadaşlarıyla “Erik Dalı”yla dans ettiği bir videoyu sosyal medyada paylaşmıştı. Sırf bu yüzdendi, “din kültürü” öğretmeninin baskı ve tehditleri.

Normalleşmeye bakın!

İktidar partisi 31 Mart seçimlerinde artık milleti kandıramadığını görünce bu kez, bundan sonra “Normalleşme” sözü verdi. Açıkçası bir bakıma, “Biz şu son 21 yıldır pek normal değildik ama bundan sonra söz normalleşeceğiz” demiş oldu.

“Normalleşme”nin örneklerine hızla tanıklık etmeye başladık.

Uygarlığı yaratanlar kadınlardır!

Balı keşfeden kadınlar. Bulguru icat eden kadınlar. Tuzu icat eden kadınlar. Salçayı yani tuzlayarak saklamayı keşfeden, kadınlar...

Sümer’de bağcılığı, birayı ve tavernayı keşfeden kadınlardı. 

Hitit’te kadınlar yarattıkları sayısal sistemle doğayı ve kültürü bir araya getirdiler! 

Milleti uyuttunuz, köpekleri rahat bırakın

Kafkaesk dünyamızdan örnekler için Çekya’ya gitmeme gerek yokmuş. En muhteşem örnek bizde: 

Milleti uyutan iktidar şimdi de sokak köpeklerini uyutma derdinde. Bu konuda çok yazıldı çizildi. Dün durumu çok iyi özetleyen bir açıklamayı sınıf arkadaşlarımdan biri yolladı. (Gökhan Kırçuval’ın gönderisini aynen paylaşıyorum.)

Kafka Her Derde Deva

Çek Cumhuriyet’inin Prag’dan sonra ikinci büyük kenti Brno… Nufusu 400 bin ama herkes tepeden tırnağa kültüre bulanmış! Öğrenci kenti. Barok mimarinin şaşası, Gotik mimarinin ciddiyeti, ikisi arasına serpiştirilmiş “Art Nouveaux” uçarılık… Yapılarla parklar, fıskiyeli havuzlar, yeşil alanlar, hepsi içiçe geçmiş. Her köşe bir mücevher!