Gazeteciler öldürülmesin!

Ocak ayı gazetecilerin katledildiği ay… Gerçeğe ulaşanlar, gerçeği söyleyenlerdi hep öldürülenler!

Kutlama-kahrolma arasında

Kutlamalarla kahrolmalar arasında gidip geldik. Adalete ilişkin ne varsa, ülkede olmadığından, kahrolup duruyoruz. (Bknz: Pınar Gültekin katiline verilen tahrik indirimi... Awli İsmail Korkmaz katiline 7 ay ceza... Pınar Selek’e yapılanlar... Dini vakıflarda tacizin görmezden gelinmesi vb.) Gelelim kutlamalara:

Nâzım Hikmet 121 yaşında

Bugün 15 Ocak. Nâzım Hikmet’in yaş günü. Yüreklerimizde ve ideallerimizde onun yaşı yoksa da bugün 121 yaşında olacaktı. Benim kuşağım onu yasaklı yıllarında tanıdı. Onun şiirlerini okumaya başladığımızda, elimizde hiçbir kitabı yoktu. Gözden uzak köşelerde, gizli kapaklı, birbirimizin defterinden, başka defterlere, kâğıt parçalarına, şiirleri el yazısıyla kopya eder dururduk. Evlerde, çekmecelerin en karanlık bölümünde saklanırdı. Yakalanmaktan korkardık. Suçluymuşuz gibi korkardık...

Hıfzı Topuz 100 yaşında...

Cumhuriyetimizin 100. yılını kutladığımız bu yıl bir ulu çınarın da yüzüncü yaşını kutluyoruz. O, yaş aldıkça yaşlanmak yerine gençleşenlerden! Yaş aldıkça daha da üretken olanlardan. O, Hıfzı Topuz.

Her şey seçim için...

2023’e dolu dizgin girdik... Kadın cinayetleriyle, direnen kadınlar ve kadın örgütleriyle, İstanbul Sözleşmesi için Anayasa Mahkemesi’ne gitme kararıyla...

Eğitim mi cehalet mi? Seçim sizin...

Çalışma masamın üzerinde Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün İhap Hulusi Görey tarafından yapılmış portresi duruyor. “365 Gün Atatürk” masa takvimi sanki bu yıl daha da güzel. Bana öyle geliyor. Cumhuriyetin 100. yıldönümünde, bu yılın her günü, 365 günün her birinde Atatürk’le buluşacağım. 

Farz edelim ki...

Neyse ki hayal kurmak bedava... Yarın öbür gün belki düşlemeye, hayal görmeye de vergi gelir, zam gelir, baskı gelir. Mimik kullanmaya gelen sansür, ceza, tehdit, düş gücüne de gelir...

Ölmeden çalışabilmek korkmadan yazabilmek

Yaşanan acıyı, üç kuruş kazanmak için yeraltında, en korkunç koşullarda çalışan 41 emekçinin acısını hiçbir yazı, hiçbir ağıt ya da hükümet yetkililerin her an utanmadan söyledikleri, “Ailelere şu kadar para vereceğiz” tümcesi ortadan kaldıramaz. 

Ah Moris Gabbay ah!

Metin Akpınar’la muhabbet

“Keşke onunla bir kez sohbet edebilseydim”... Bu tümceyi o kadar çok duymuşlar ki... Sonunda bakmışlar başka çare yok işbirliğini, (yoksa “suç ortaklığını” mı demeliydim) sahneye de taşımışlar. Onlar, belgeselci Selçuk Metin ve gazeteci-yazar Zeynep Miraç... Sohbeti her daim özlenen, istenen, aranan kişi ise usta sanatçı Metin Akpınar. 

Linç kültürüne geçit vermeyin!

Bir festival daha sona erdi. Siz bu yazıyı okuduğunuzda 59. Antalya Altın Portakal Film Festivali sona ermiş, Altın Portakallar sahiplerine kavuşmuş olacak... Ama ben bu yazıyı yazdığım cumartesi sabahı ortada sadece tahminler dolaşıyor...

Altın Portakal lezzeti

Altın Portakal hiç bu denli lezzetli olmamıştı. Muhteşem bir şenlik ve olağanüstü bir aydınlanma süreci... Hem çok eğlenceli hem çok yararlı. Adeta bir okul niteliğinde. 

Kestik saçlarımızı! Sonra?

“Baktık Yugoslavya’da yazarlar gazeteciler hapsediliyor. Uluslararası PEN başkanı olarak Tito’dan bir randevu istedim. Bizi çaya davet etti. Çay içerken konuyu açtık. Başkan Tito, ‘Bu sözünü ettiklerinizin adını bile duymadım’ deyip yardımcılarına döndü: ‘Derhal hepsini hemen şimdi serbest bırakın’ dedi”... 

Sınırlar ayırır, kitaplar buluşturur

Göz kamaştırıcı, sırma oymalar, kristal avizelerle bezenmiş devasa bir kubbenin altında kocaman bir sahne... 

Allah kadınları niye saçsız yaratmadı!

“Bu kadar korkutucu, bu kadar günah, bu kadar kötü bir şeyse Allah, kadınları saçsız yaratırdı... Neden kadınları da saçlı yaratmış” diye soruvermişti torunlarımdan biri. Kız çocuğuydu, daha beş yaşındaydı... 

‘Neymiş, kapatılmışsın, hadi oradan!’

Venedik Film Festivali’nden, Adana Altın Koza Film Festivali’ne, dünyada bir film festivali yok ki onlardan söz etmesin... Onlar iki genç sinemacı. Belgeselci, yapımcı, sinema sanatçısı: Çiğdem Mater ve Mine Özerden... 

Düş kurma hakkı

“Ne dersiniz, artık şu bir türlü ilan edilmeyen düş kurma hakkımızı kullanalım mı? Haydi farklı bir dünya, olası bir dünya düşleyelim.”

Bu yukarıdaki iki tümce benim değil. Çok sevdiğim hayran olduğum Uruguaylı yazar-gazeteci Edouardo Galeano’nun(1940-2015)...