Yaşar Kemal'le 3 an... 3 anı...

Bir gün Yaşar Kemal'in  Bakırköy'deki evindeyim... Kitaplardan konuşuyoruz. Sait Faik'ten konuşuyoruz...  "Dur bak sana ne göstereceğim" dedi. Gitti kitaplıktan  bir kitap alıp getirdi. İlk sayfasında Sait Faik'in el yazısıyla  yazdığı ithafı bana yüksek sesle okuttu..  Okudum:
Sait Faik, Yaşar Kemal'i şöyle selamlıyordu:
Türklerin en Kürdü; Kürtlerin en Türk'ü Yaşar Kemal'e Sevgilerimle..."
İkimizin de gözleri doldu: 

X

Yaşar Kemal,  Elia Kazan, ve ben  İstanbul'dan çıktık , Truva,Bergama, İzmir yolculuğundayız: Yıl, 1974… Amerika Amerika” filminin yasaklanması nedeniyle Elia Kazan’ın  Türkiye’ye gelmeye korktuğu, daha doğrusu gizli  geldiği günlerdi.
Bergama’ya geldiğimizde , ben  dolaşmaktan  yorgun düşmüştüm. O ikisi   gezip, her taşı incelemeyi sürdürüyordu.  Bir ara yanıma bir delikanlı geldi. Elia Kazan’la Yaşar Kemal'i göstererek "Kim bunlar" diye  sordu.  Ben de ona neden sordun ki, dedim.
Çocuk, “deminden beri onları izledim. Biri Türkçe konuşuyor, öteki İngilizce ama bir anlaşıyorlar, bir anlaşıyorlar , ben bu işten bir şey anlamadım “dedi.
“ Biri İngilizce öğretmenim,(gizli geldi ya, öyle diyorduk)  öteki Yaşar Kemal”  deyince çocuğun yüzü aydınlandı ve şöyle dedi:
“Ha o zaman anlaşıldı. Yaşar Kemal  Toroslar’da ağaçlarla, sularla, dallarla çiçekler, böcekler, arılarla bile konuşur anlaşırmış. Bu İngiliz’le mi anlaşamayacak! “

X

Yıl 1980. Avignon Tiyatro Festivali'ndeyiz. Mehmet Ulusoy  "Benerci Kendini Niçin Öldürüdü?"yü sahneliyor. Yaşar Kemal Avignon'a geldi oyunu izledi  ; hepimizi çevresine toplayıp  sabaha dek  sohbetler etti ve ertesi gün gitti.  
O gittikten sonra
O gittikten sonra Fransız arkadaşlarım, tepkilerini  dışa vurdular: Ne denli sevgi dolu olduğundan, cömertliğinden, neşesinden alçakgönüllülüğünden  söz ettiler içlerinden biri şöyle dedi: 
“Ben yıllarca Türklerden nefret ederek büyüdüm.  kin ve öfke duydum Türkiye’ye ve insanlarına” ...Arkadaşım  Ermeniydi. 
“Öyle büyütülmüş , öyle  koşullandırılmıştım… Sonra günün birinde Yaşar Kemal’in kitaplarını okumaya başladım.  Çok etkilendim. Yaşar Kemal’i okudukça kin,  öfke ve nefretin yerini sevgi aldı.”
Sonra bir şey daha söyledi:  Ailede ona, Yaşar Kemal’e, “Büyücü” adını takmışlar... Nefreti sevgiye dönüştürebildiği için  büyücü...