Tutkunuz barış olsun...

Ünlü yazar John le Carré'nin , ABD'nin Irak'a yönelik savaş fobisini ve İngiltere Başbakanı Blair'in tutumunu yeren zehir zemberek yazısını , iki gün önce Cumhuriyet, "Amerika delilik döneminde" başlığıyla manşete taşımıştı. Yıllardır, casus romanlarını keyifle , iştahla okuduğum yazar, günümüzde yer alan dehşet senaryolarının , romanlarındaki kurmacayı bile geride bıraktığını düşünerek, isyan ediyordu.

John le Carré'nin The Times gazetesine yazdığı yazının sonu şöyle bitiyordu. Gazetemize girmeyen o bölümü aynen alıyorum:

"Başbakanımın, bu sömürgeci maceraya baş koyduğunu duydukça ürperiyorum, " dedikten sonra şöyle devam ediyor:

"-Savaşı kazanacak mıyız baba?
-Elbette oğlum. Sen daha uyanmadan, bir çırpıda, her şey olup bitecek.
-Yaa?
-Elbette. Çünkü aksi halde, Bay Bush'un seçmenleri sabırsızlanabilir ve bir dahaki sefere, ona oy vermemeye karar verebilirler...
-İnsanlar ölecek mi, baba?
-Senin tanıdıkların değil. Yalnızca yabancı insanlar ölecek...
-Televizyonda seyredebilir miyim baba?
-Eğer Bay Bush izin verirse, seyredebilirsin.
-Peki sonra, her şey yine normale dönecek mi ? Arık kimse korkunç şeyler yapmayacak mı?
-Şşşş yavrum, hadi artık uyu..."

                                 x

Dünyanın her yerinde çocuklar bunlara benzer sorular soruyordur ... Anneleri babaları zor durumda bırakacak sorular... Iraklı çocukların soruları ise bambaşka... Onları size daha önce de ilettim...

Yarın öbür gün çocuklarımızın yüzüne utanmadan bakabilmek istiyorsak , bugünden tepkimizi ortaya koymak kaçınılmaz.

Sivil toplum kuruluşları, sivil girişimler doğrudan politika yapmasa bile, hükümetlerin politikalarını etkileyebilir.

Türkiye'nin her yerinde tepkiler büyüyor. Önümüzdeki Cumartesi İstanbul'da Barış Girişiminin "Barış için 100'ler Meclisi" toplanıyor. Her meslek grubundan yüz temsilcinin katılacağı , görüş bildireceği ve iki gün sonra bu görüşlerin hükümete iletileceği bir toplantı... Etkili olacağına inanıyorum.

                                 x

Suriyeli yazar, şair, düşünür Halil Cibran'ın "Sevgi'den şiirini yeniden yeniden okuyorum. (Türkçesi: Aytunç Altındal)

Sevgi ve tutku sözcüklerinin yerine "Barış" sözcüğünü yerleştirmeden edemiyorum:

"... Sevginin kendini mutlu kılmaktan öte hiçbir arzusu yoktur.
Ama eğer sevgiye kapılmışsanız ve tutkularınız olsun istiyorsanız, şunları kendinize seçin derim:

Tutkunuz, sevginin içinde erimek olsun.

Tıpkı geceye şarkılar söyleyen bir akarsu gibi akıp gidşn.

Tutkunuz, kendi sevgi anlayışınızla kendinizi vurmak olsun,

Varsın istekle ve coşkuyla aksın kanınız.

Tutkunuz, kanatlanmış bir yürekle sabaha gözlerinizi açıp sevgi dolu bir güne başlayabiliyor oluşa teşekkür etmek olsun;

Tutkunuz, gün öğleye eriştiğinde oturup sevginin yüce heyecanını düşünmek olsun;

Tutkunuz, gün akşama eriştiğinde evinize minnet dolu bir yürekle dönmek olsun;

Ve yüreğinize gömdüğünüz sevgili için iyi bir şeyler dileyip yatın; dudaklarınızda onu yücelten şarkı olsun."

Tutkunuz barış olsun.

18 Ocak 2003