Seçim arifesinde kadınlar...

"Türkiye'de binlerce kadın, işsizlik, stres, kıskançlık, namus gibi gerekçelerle sokakta , evde her yerde dövülerek, bıçaklanarak, kurşunlanarak erkek şiddetine maruz kalıyor " diye başlıyordu Mor Çatı'dan gelen bildiri. Kadınlar sokak ortasında vuruluyor, yaralanıyor, öldürülüyor, polis bakıyor , resmi kurumlardan medet umulamıyor, şiddet sıradanlaşıyor ya da şova dönüşüyor , renkli basına malzeme sağladıktan sonra unutulup gidiyordu. Bir dahaki sefere, yeni bir şiddet olayına dek !

Sürekli şiddet üreten bu kısır döngüyü kırmak için birçok kadın kuruluşu seslerini , ellerini, güçlerini birleştirip, "Erkek şiddetine, vahşetine ve cinayetlerine son!" diye kamuoyuna sesleniyordu hafta içinde.

Dövülen , aşağılanan, hakarete edilen, tecavüze uğrayan, tehdit edilerek zorla alıkonulan, sokağa atılan, jiletlenen, bıçaklanan kadınlar için can güvenliği istiyorlardı. Ülkedeki iki bağımsız kadın sığınağı, Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı (İstanbul) ve Kadın Dayanışma Vakfı'nın (Ankara) sığınakları maddi nedenlerle kapalıydı. İki kurum da kendi gönüllü olanaklarıyla Kadın Danışma ve Dayanışma Merkezleri'ni açık tutma ve sığınakları yeniden açma mücadelesi veriyordu.

Devletin tüm ilgili kurumlarını, başta Kadından ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığını, İçişleri ve Adalet Bakanlıklarını kadına yönelik şiddet konusunda görevlerini yerine getirmeye çağırıyor, tüm sosyal hukuk devletlerinde olduğu gibi bizde de devlet bütçesinden kadın sığınaklarına ve danışma merkezlerine kaynak aktarılmasını talep ediyorlardı.

Sağır kulaklar bu talebi duyacak mı bilmiyorum.

Bildiğim, önümüzdeki seçimde oyunuzu kime vereceğinize dair hala kararsızsanız , bu ve benzeri talepler karar vermenizde size yol gösterebilir.

Taleplerinizi alt alta sıralayın. Ve taleplerinizi hangi partinin, hangi adayların karşılayabileceğine kafa yorun... Bize hizmet etmeleri , bizim taleplerimizi karşılamaları için seçmiyor muyuz o adamları ve kadınları ! (Ve kadınları, ve kadınları, ve kadınları...)

Yalnız ülke içinde, evde, sokakta değil, sınırlarımız boyunca da şiddete bulanıyoruz şu sıralar. Savaş çığlıkları yükselirken, Irak'ın bombalanması üzerinden hesaplar yapılırken , kim daha çok savaş kışkırtıcılığı yaparsa , o kadar daha çok oy alacağı varsayılırken ....

Seçiminizi yapın : Daha çok kan ve gözyaşı, daha çok savaş ve ölüm ve vahşet mi yoksa şiddete karşı durmak mı... Hamasi ırkçı, milliyetçi, militarist nutuklara mı kanacağız, yoksa kimilerinin sinirine dokunsa da , psikolojisini bozsa da, halkların dostluğuna, kardeşliğine, dayanışmasına , çok kültürlülüğün zenginliğine (muhteşem mozaik!) ve barışa mı inanacağız .

Ülke nüfusunun yarısını oluşturan kadınları yok sayan, kadını ikinci sınıf vatandaş olarak gören, kadını kendi çıkar amaçları için kullanan, sömüren, toplumsal, ekonomik politik yaşama katılımını engelleyen anlayışa geçit verecek miyiz ? Bu arada belirtmem gerek: Listelerinde en çok ve en önde yer veren üç parti TKP (165 kadın aday), ÖDP (161) ve DEHAP (102) .... Elbet yalnız kadın olmak yetmiyor, kadın sorunlarına sahip çıkmak, kadın mücadelesinin içinden gelmiş olmak , adaylar konusunda önemli bir kriter.

Eşitliğe duyduğum inanç , çağdışılığa karşı sürdürdüğüm direnç, elbet kadını yok sayan partileri, benim de yok saymama neden olacak...

Bünyesinde katilleri, katil zanlılarını , ya da bunların ve eli kana bulanmışların avukatlığını üstlenmişleri barındıran partileri lanetliyorum. Bunlara oy verecekleri, insan onuruna oluşturdukları tehdit nedeniyle suçluyorum.

Asla gerçekleşmeyecek, uçuk ve abuk sabuk vaadlere kapılmayacak kadar akıllıyız ve yalan söyleyenlere, çalıp çırpıp milleti soyanlara da oy verecek değiliz herhalde!

Oyumu kullanırken nasıl bir ülkede yaşamak istediğimi, çocuklarımın, torunlarımın nasıl bir ülkede yaşamalarını istediğimi seçiyorum...
İşte hepsi bu!

26 Ekim 2002