Sanat ve Edebiyat Kurumları Neredesiniz?

Eylülün son günlerinden başlayarak, Türkiye'den bir çok Sivil Toplum Örgütü Avrupa çıkartmasında...
Yollara düştüler, Avrupa ülkelerinin Başbakanları, bakanları, üst düzey yöneticileri ve o ülkelerde kendi karşılıkları olan kurumlarla temasa geçtiler. Türkiye'nin Avrupa Birliği yolundaki kararlılığını Avrupa Ülkelerine anlatmak için seferberlik ilan ettiler.
Yalçın Doğan bir yazısında "Türkiye Tarihinin Avrupa'ya en büyük sivil çıkartması!" diye niteledi olayı. Başı çekenler IKV, TOBB , DEİK, TUSİAD gibi kuruluşlar... Tümü de ekonomi, sanayi, iş dünyasının ayrılmaz parçaları... Onları heyecanla ve taktirle izlerken içime koskoca bir "Ah! " geldi oturdu.
Nerede bizim sanatla, edebiyatla ilgili sivil toplum kuruluşlarımız, meslek odalarımız ! Böyle bir seferberlik neden onlardan gelmez?
Edebiyatçılar Birliği? Türkiye Yazarlar Sendikası? PEN Kulüp? Plastik Sanatlar Derneği? Karikatürcüler Derneği? Ve adlarını saymadığım yüzlerce kuruluş... Kendi alanlarında uluslar arası platformlarda yer alan kuruluşlar ! Neden Türkiye'nin çağdaşlaşma yolunda Avrupa Birliğini seçtiğini bu platformlarda duyurmak için kolları sıvamazlar?
Yoksa sanatın, sanat kurumlarının hep geri planda kalması gerektiğine bizler de mi inandırıldık... "Ne yapsak boşuna"ya biz de mi kandık...Ya da AB konusunda girişimlerimiz oldu da hep yok mu sayıldı... Hep örselenmenin, hep baskıyla, horlanmayla, alayla, küçümsenmeyle karşılanmanın sonucunda pes mi ettik...
Bakmayın bizim ülkemizdeki duruma, bugün dünyada hele hele Avrupa'da sanatın ve sanatçının kredisi, ekonominin ve iş adamlarınınkinden çok daha yüksek!
Türkiye'deki yanlışlara, haksızlıklara direnmeyi, başkaldırmayı bilen sanat ve edebiyat kurumlarımızın çağdaşlaşma hedefinde de aktif bir rol üstlenmesi gerektiğine inanıyorum.
Şu son cümleyi yazdım ve müthiş utandım... Bildiğim kadar, şu ana dek (bu yazıyı yazdığım Perşembe akşamına dek) Ahmet Altan aleyhine sürdürülen iğrenç karalama kampanyasına karşı hiçbir sanat ve edebiyat kurumu sesini yükseltmedi...
Acaba çok şey mi bekliyorum...
X
Haberini okumuşsunuzdur. Fazıl Say, Doğuş Otomotiv'in sponsorluğunda Doğu ve Güneydoğu Anadolu ağırlıklı, 12 ili kapsayan "Türkiye Yollarında bir Virtüöz" başlıklı bir turne gerçekleştirecek.
İngiltere İsviçre konserleri arasında Samsun; Almanya Amerika arasında Afyon ve Gaziantep ; Danimarka Japonya arasında Erzurum, Diyarbakır...
Bu yoğun programın en önemli yanı bence yaratıcılığı, önünün açık olması... Çünkü söz konusu bir konser verip işi bitirmek değil. Konser öncesi gün, Fazıl Say'ın o kentin üniversite öğrencileriyle geçireceği süre, tartışacağı, konuşacağı konular, ateşleyeceği fitiller çok daha önemli.
Projenin bir başka heyecan verici yanı, her kentin geleneksel bir türküsünden yola çıkarak gerçekleştireceği bestenin , geçmişten geleceğe bir köprü oluşturacak olması ... Sivas'tan kanatlanan "Kara Toprak" bestesini Fazıl Say'dan dinlemiş olanlar, 12 yeni bestenin müjdesiyle neden heyecanlandığımı anlayacaktır...
Bir süredir Fikret Üçcan'ın "Kültür Mirasımız" kitabı (Şekerbank Kültür Yayınları) elimden düşmüyordu. Kültür mirasımızın kaynakları, kültür mirasımızın yapı taşları arasında gidip gelirken geçmişi korumanın yolunun da çağdaşlıktan geçtiğine bir kez daha inandım. Geçmişten geleceğe uzanmanın yolu da yaratıcılıktan geçiyordu elbet.
"Türkiye Yollarında Bir Virtüöz " programının tanıtıldığı toplantıda Fazıl Say'ın piyanosunu dinlerken, birkaç dakikalık konserle, binlerce yıllık kültür mirasımız sanki birbirini bütünlüyordu.
Sanki değil, öyle...

5 Ekim 2002