İlhan Arsel

Akademisyen, öğretim görevlisi ve yazar Prof. İlhan Arsel, uzun süredir yaşadığı ABD’de yaşamını yitirdi…

Cumhuriyet haberi böyle verdi. Kimi gazeteler haberi hiç vermedi. Kimi ise küfür kıyamet giriştiler… Sen misin İslamı eleştiren, işte cezasını buldu öldü, demeye getirdiler. Oysa Prof. Arsel ben ölmeyeceğim falan dememişti. Sadece İslama eleştirel bakan eserler vermişti. Üstelik bu kitaplarını yazdıktan hemen sonra başına taş düşüp, kazaya kurban gidip de ölmemişti. 90 yaşına dek, çalışmalarını sürdürüp eceliyle ölmüştü.

Dikkat: “Eceliyle ölmesi”… Elbet, Türkiye’yi terk edip ABD’ye yerleşmesiyle mümkün oldu. Yoksa “hoşgörülü” diye geçinen ülkemizde ve dinimizde, İslama eleştirel bakışa yer verenlerin, tartışma açanların akıbeti malum… İlhan Arsel’in yalnız İslama değil tüm dinlere eleştirel yaklaşımını anlatmaya çalışmayın boşuna…

‘Tehlikeliydi’, çünkü…

Tüm dinlerin, bir kez örgütlenmeye başladılar mı, ilk iş kadına cephe aldıklarını kavramaya başlamam 70’lerdeydi. Sadece tek tanrılı dinler için değil, Budizmden Taoizme, Şamanizme tümü için geçerliydi bu…

Yıllar sonra İlhan Arsel’in “Şeriat ve Kadın” kitabını okuduğumda, öteki kitaplarını da okumak isteyecektim. (En çok yararlandıklarım: “Aydın ve Aydın”, “Arap Milliyetciliği ve Türkler”) Ama bu arada onun neden ülkemizdeki kimi fanatikler tarafından “tehlikeli”, “çok tehlikeli”, “korkunç tehlikeli” diye nitelendirildiğini de anlayacaktım.

İlhan Arsel, herkesin, ama herkesin anlayabileceği bir dille ve bir biçemle yazıyordu. İşte asıl büyük tehlike buydu.

Çağrışımlar

“Şeriat ve Kadın” yayımlandığında (1988) bu kitap üzerine bir yazı yazmıştım. Ancak, korkmuş olsam gerek (korkmak ayıp değil), okurlarıma bir değil, iki kitap önermişim.

Şöyle demişim: “Kadına ilişkin tümceler ikisinde de var. Ancak yorumları çok farklı… ‘Tarafsızlığımı’ belirtmek için ikisini de öneriyorum. Okuyun, tartışın, kendiniz karar verin.”

Biri, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yayımladığı, ülkenin her yerine bedava dağıtılan, yayılan “Sahih-i Buhari Muhtasarı Tecrid-i Sarih Tercemesi ve Şerhi” adlı kitap. (Türkçesini anlayabilirseniz okursunuz!) İkincisi Kaynak Kitaplar’dan çıkan İlhan Arsel’in “Şeriat ve Kadın”ı…

Bu yazım üzerine İlhan Arsel’den bir mektup almıştım. “Yapmak istediği tek şeyin tartışmaya açmak olduğunu”, eleştiriden, tartışmadan zarar gelmeyeceğini, her düşünceye saygı gerekliliğini vurgulayan bir mektup…

İşte iki gün önce ölüm haberiyle içime dolanlar… Toprağı bol olsun. Tüm yakınlarına, sevdiklerine, okurlarına baş sağlığı diliyorum.

Borusan Orkestrası’ndan bir ilk

Sevgili okurlar, günlerdir aynı plağı dinliyorum.

Sascha Goetzel yönetiminde Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası’nın yorumladığı “Respighi, Hindemith, Schmitt” albümü… Bu onların yurtdışında ve yurtiçinde aynı zamanda piyasaya çıkan ilk kayıtları… Heyecan verici bir yolculuğun, bir serüvenin ilk adımı…

Doğu tutkunu üç bestecinin “Doğu esintisi” içeren üç eserinden oluşuyor bu kayıt. Respighi’nin “Saba Melikesi Belkıs”, Hindemith’in “Weber’in Teması Üzerine Metamorfozlar” ve Schmitt’in “Salome Trajedisi”…

Dinleyin. Sonsuz tat alacaksınız… Hem çok sık rastlanan eserler değil, hem de… Ülkede kavgalar büyürken; “küreselleşme” adı altında dünya daha çok bölünüp, daha çok sınırlanırken; Ortadoğu her zamankinden çok kaynarken; Araplaşma ilerlerken; Doğu - Batı çelişkileri, ilişkileri üzerinde kafa yorarken, bu albümün ruhunuza iyi geldiğini göreceksiniz…

Cumhuriyet- 11 Şubat 2010