Heeey içerdekiler! Sesimizi duydunuz mu?

Bu farklı... Bu, başka hiçbir şeye benzemiyor...“Alternatif NobelÖdülü”gibi iddialı bir şanı şöhreti var. Ve de üzerimizde“Cumhuriyet gazetesinitemsil etme”gibi bir sorumluluk var. (Biz dediğimIşıl Özgentürkve ben)... Konuşmamı yapmak üzere o çok yüksekteki sahneye çıkarken bacaklarım titriyor, ayaklarım dolaşıyor...

Kürsüye gelip konuşmaya başlayınca korku şıp diye geçiveriyor. Çünkü karşımda onlar:Murat, Turhan, Güray, Musa,Kadri, M. Kemal, Önder, Bülent, AkınveHakan... Cumhuriyet’in hapistekileri... Siz ne zaman Silivri’den çıkıp Stockholm’e geldiniz? Soramıyorum çünkü konuşuyorum...

Ne zaman geldiler de ödül töreninde yerlerini aldılar bilmiyorum ama nasıl geldiklerini biliyorum. Olsa olsa sahnenin arkasındaki şu koca geminin dev yelkenlerine asılıp gelmiş olmalılar... Geldiler ve şamdanlarda mumların yandığı müthiş görkemli salonda yerlerini aldılar. Konuşmam boyunca bana güç verdiler. Onlara anlattım; onları anlattım...

Ve gemi gidiyor

Stockholm’de Right Livelihood Award Vakfı’nın İsveç Parlamentosu’nun desteğiyle verdiği“Doğru YaşamÖdülü”nün dört sahibinden biri de Cumhuriyet gazetesiydi.

Ödül töreni Vasa Müzesi’ndeydi. (Vasa, gemi demek) 1628’den günümüze kalabilen yeryüzündeki tek gemi. Daha ilk yolculuğunda, Stockholm’un göbeğinden açık denize çıkarken yediği rüzgârlarla üzerindeki topların devrilmesiyle alabora olmuş. Tam 333 yıl sonra 1961’de çıkarılmış. 40 yıl boyunca onarıldıktan, eski görkemine kavuşturulduktan sonra çevresine bir müze kurulmuş... Artık üzerinde toplar yok. Barış ve umut veren etkinliklere açık...
Sahnenin fonunda işte bu gemi. Direklerin biri insan hakları, öteki dayanışma... Yelkenleri düşünce ve ifade özgürlüğü...
Açış konuşmasında ödül vakfının kurucu BaşkanıJakob von Uexkullaçıkladı:“37 yılını tamamlayan bu ödül bugüne dek nicehayat kurtardı. Nice hapishane kapılarınıaçtı. Nice diktatörlüğü devirdi.”(Türkiye’yle ilgisi yok tarihçeyi anlatırken...)

Dayanışmanın gücü

Yelken ya da dümen gücü ödülü paylaşan Mısırlı feministMozn Hassan’ın ülkeden çıkış yasağını kaldırmaya yetmemişti. O sadece sesi ve görüntüsüyle katıldı törene.
Rus insan hakları savunucusuSvetlanaGannuşkina, Suriyeli mültecilere kucak açan Türkiye’ye hem 3 gün boyunca, hem de törende teşekkür etmekten geri durmadı.
Suriye’de bugüne dek 60 bin hayatı kurtaran ama bu arada 150 arkadaşlarının öldürülmesine engel olamayan“Beyaz Kasklılar”(The White Helmets) olarak bilinen Suriyeli sivil savunma örgütü başkanıRaedAl Saleh’i dinlerken gözyaşlarımı tutamadım:
“Düşünün ki 8 büyüklüğünde bir deprem,Suriye’de günde bir kez değil, 50 kez yaşanıyor”dedikten sonra“Bir gün savaş bitecek.O gün geldiğinde evler, kentler yenidenkurulur ama birbirimize güveni, insanilişkilerini nasıl kuracağız”diye soruyordu. (Beyaz Kasklılardan bizim AKUT’çulara sonsuz sevgi ve selam iletmem istendi. Görevi yerine getiriyorum.)

Parlamenterleri nerdeyse dövdük!

Törende, her ödülü bir başka İsveçli parlamenter sunuyordu... İki gün boyunca da tüm ödül temsilcileriyle Kültür Bakanlığı yetkilileri ve İsveçli parlamenterlerle görüşmeler vardı.

Bu buluşmalarda Işıl ve ben Batı dünyasının ikiyüzlülüğünü dile getirmekten geri kalmadık. Türkiye Cumhuriyeti’nin“MuasırMedeniyetler”çabasını, laiklik mücadelesinin göz ardı edilmesini, AB serüveni boyunca karşılaştığı düş kırıklığını, uygulanan çifte standardı konunun güncelliği nedeniyle sık sık anlattık. Törenin sonunda bir parlamenter kulağıma eğilip“İki gündür bizi birdövmediğiniz kaldı”diyordu!

Evet, gemi gidiyor... Dünyanın tüm savaşları bir gün sona erecek... Bir gün haksız yere hapse tıkılanlar hapisten çıkacak... O gün geldiğinde birbirimizin yüzüne bakabilmek için sadece ve sadece elimizde hak, hukuk ve de vicdan olacak... Ona göre...

27 Kasım 2016