Direnen Şiir.

            Dünya Şiir Günü'nde  Uluslararası PEN, dünyanın 5 ülkesine,5 hükümet  aleyhine herkesin katılımına açık bir kampanya başlattı.
            Haberi alır almaz ilk tepkim, Eyvah! Türkiye de bu beş ülke arasında mı diye endişelenmek oldu... Düşünce ve ifade özgürlüğü  alanında son on yıldır insan  onurunu yok sayan bir iktidarla, utanç verici bir duruma düşen Türkiye  bu kez mercek altına alınmamıştı.
            BU kez kampanya kendi ülkelerinde hapsedilmiş Kazak şair Aron Atabek; Katarlı şair Muhammed el-Acemi, Kamerunlu şair Enoh Meyomesse; Çin'de 6 yıldır hapis  Nobel Barış Ödülü sahibi Liu Xiaobo'nun  ve ev hapsindeki eşi Liu Xia  içindi... Bir de Meksika'da birbiri peşi sıra öldürülen, katilleri cezalandırılmayan gazeteci, yazar ve şairler içindi... (PEN sitesinden kampanyaya katılabilirsiniz.)
            TAŞ DUVAR DİKENLİ TEL
            Bu kez utanç listesinde Türkiye yoktu ama, hepimiz biliyoruz ki bizim şiirimiz de  dikenli tel, taş duvar, demir parmaklıklar arasında gelişmiş, işkenceden geçmiştir. Şairlerimiz dizelerini, sözcüklerle  ve zulümle  düzmüştür.  
            Nazım Hikmet'ten  Sabahattin Ali'ye,  Enver Gökçe'den Ahmet Arif'e ; AKadir'den  Arif Damar'a, Rıfat Ilgaz'dan, Hasan Hüseyin',e Aziz Nesin'den Mehmet  Kemal'e....
            Bursa Cezaevi  Sinop, Çankırı, Sultan Ahmet  Ulucanlar Cezaevinden geçip,  günümüze yaklaşırken Diyarbakır, Metis, Mamak cezaevleriyle örülmüş ülkemin hapishane haritasından  edebiyatımızın  unutulmaz dizeleri belleğimize kazıldı...

DAYAN ŞİİR İLE
            Bedri Rahmi Eyüboğlu   Nazım için yazdığı  "Zindanı taştan oyarlar" şiirinde , (Zülfü Livanelli'nin yorumuyla tanıdığımız  "yiğidim, aslanım" )  "Zindanı taştan oyarlar / İçine bir yiğit koyarlar / Sağa döner böğrü taşa gelir/ / Sola döner çırılçıplak demir/  Çeliğin hası da yiğidim  aman böyle bilenir /Döşek diken diken yastık batıyor/ Yiğidim Aslanım burda yatıyor."der ya...  
            İşte şiirimiz de  çeliğin hası gibi zindanlarda bilendi. Şiirleri , taştan zindandan oydu şairler...

Sabahattin Ali "Başın öne eğilmesin / aldırma gönül aldırma " derken,   boş ver demeyi değil, direnmeyi öneriyordu. Çünkü daha  görecek günler vardı. 

Ahmet Arif sevda ve isyan demekti. Hasretinden prangalar eskitse de; "Yokluğun, Cehennemin öbür asıdır/ Üşüyorum, kapama gözlerini" dese de... Şunu da söyler

" Nerede olursan ol,/ İçerde, dışarda, derste, sırada/ Yürü üstüne üstüne, Tükür yüzüne celladın/ Fırsatçının, fesatçının, hayının.../ Dayan kitap ile/ Dayan iş ile./ Tırnak ile diş ile/ Umut ile sevda ile düş ile/ Dayan rüsva etme beni."

MESELE TESLİM OLMAMAKTA

12 Eylül sonrasında, delicesine yaşamak isteyen o çocuk,Nevzat Çelik , çocukları hapiste olan tüm annelere sesleniyordu "Şafak Türküsü"nde :"Beni burada arama anne /Kapıda adımı sorma /Saçlarına yıldız düşmüş /Koparma anne /Ağlama"

Ve Gülten Akın ki o sadece direnen bir şair değil, direnen bir anneydi de: "Benim de kollarım bağlı senin kelepçenle/ Sağ elim tutmuyor, tutmuyor/ Yitirdim büyümü, şiirlerim uçtu/ Solum yetmiyor" la direniyordu günler aylar yıllar boyunca...

"Asıl en kötüsü / bilerek, bilmeyerek/ hapishaneyi insanın kendi içinde taşıması..." Nazım Hikmet'in dediği gibi

" Mesele esir düşmekte değil, teslim olmamakta bütün mesele"

Cumhuriyet- 22 Mart 2015