Denizli'den Sevgiler…

8 Mart bir "bahaneydi"… Yıllardır dile getirdiğimiz , haykırdığımız gerçekleri herkes duysun, herkes bilsin ve üzerine düşeni yapsın diye kullandığımız bir bahaneydi yalnızca. Yılın her günü sürdürdüğümüz çalışmayı, 8 mart geride kaldı diye elden bırakacak değiliz elbet!

Kadınlara karşı şiddeti önlemek için bütçeye fon konulsun diye uğraşırken biz, Kadiköy'de 8 martı kutlayan kadınlar yine polisin şiddetiyle karşılaştılar. Şiddet mağduru oldular. Ve bu şiddet yok sayıldı.

Türk toplumunu kadınlara karşı ayırımcılığa teşvik eden, bu ayırımcılığı kışkırtan bir toplum olmaktan çıkaracak, demokrasinin gereğini yerine getirecek, eşitlikçi , kadının insan haklarına saygılı bir toplum kılmaya çabalarken biz, bu ülkenin başbakanı yine ayırımcılığı körükleyen, teşvik eden, kışkırtan söyleminden, tavrından vazgeçmedi ve türbana sarıldı.

Çelişkiler içindeki ülkem! Kadınlar üzerinden politika yaparak toplumu geriye götürecek yollar arayan bir hükümet!

Denizli'den

Bu 8 Martta Denizli'deydim. Çeşitli sivil toplum kuruluşlarında konuşmalar, Yaprak Kütapevi'nde imza günü , Denizli Anadolu Lisesinde gençlerle sohbet…

Denizli'de herkes sivil toplum kuruluşlarının çokluğuyla ve bunların etkili çalışmalarıyla övünüyor. Tümü birbiriyle yarış halinde, kentlerini daha ileriye götürebilmenin mücadelesini veriyor ve bu çalışmalardan sonuç da alabiliyorlar.

Türkiye'de sayıları çok hem de çok kısıtlı olan Kadın Sığınma Evlerinin biri de Denizli'de. Anımsayacaksınız, Saadet, Fazilet, AK Parti bunları yaşatmamak için elden geleni yapmıştı ve hala yapıyor. Dayak da yesen, işkence de görsen, ölümle tehdit de edilsen, gebersen de, kadının yeri baba evidir, koca evidir zihniyetine karşı, kadının güvencesi sayılan bu evler onları rahatsız ediyor.

Denizli Kadın Sığınma evi Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü'ne bağlı olarak 2001'de Soroptimist'lerin girişimiyle 2001'de açılmış. Denizli Kadın platformunun çabasıyla ayakta duruyor. Üç yıl içinde yüzü aşkın kadın ve çocuklarına hizmet vermiş. Yalnız Denizli'den değil, tüm çevre yörelerden de, namus töre diyerek ölüm tehdidi altındaki ya da şiddet mağduru kadınların başvurduğu bir sığınak. Kadınları 3-6 ay barındırmakla yetinmeyip, sonraki yaşamlarına da onları hazırlayan , geleceklerini gözeten bir merkez niteliğinde. Halen hizmet kapasitesi, olanakları genişletilmeye çalışılıyor…
Darısı tüm illerimizin başına. Hem de hiç vakit kaybetmeden, hemen şimdi !

Denizli'ye yerel seçim heyecanı yerleşmiş, bayraklar, afişlerle donanmış…Dış görüntüye CHP'li Ali Marım'la AKP'li Nihat Zeybekçi arasındaki yarış damgasını vurmuş…

Bacasız Fabrikalar Diyarı

Yarıştan uzaklaşıp, Kent dışına uzanıyorum.
İşte "Bacasız Fabrikalar Diyarı"… Buldan'ın girişindeki kocaman tabelada yazılı bu sözler ve bu sözler gerçek. İpeğin, pamuğun, ketenin dokuma merkezi Buldan'ın her köşesinde, binlerce yılın el emeği, göz nuru ürünler sergileniyor.

Bunca yıldır Denizli'ye gidip gelirim Buldan'a ilk kez gidiyorum. Gittim ve çarpıldım. Hele Buldan El sanatları Merkezi'ne girdiğimde neye uğradığımı şaşırdım. Pandora'nın kutusu gibiydi. Her köşeden birbirinden çarpıcı renkler, bugüne dek görmediğim renkler, bu renklerin birbiriyle uyumu, el dokumacığının tüm hüneri , düş gücü, yaratıcılığı fışkırıyordu.

Keşfedilecek onca renk, onca ahenk arasında ipek, pamuk, yün dokumaları okşamaya yetişemeyen ben, bir yandan da Buldan Halk Eğitim Müdürü Mehmet Gürsoy'un da açıklamalarını dinliyordum.

Buldan El Sanatları Merkezi 1999'da açılmış. Daha önce yedi adet çalışır el tezgahı varken, bugün bunların sayısı 80'e ulaşmış. Önümüzdeki hafta 20 tezgah daha , kadınlara, evlerine teslim edilecek… Geçen yıl bu merkezden 10 bin dolarlık ihracat yapılmış, (onlardan ürün alıp, ihraç eden firmalarınki bu sayının dışında) çoğu Japonya, İtalya, Fransa, ABD'ye…

Yani yurtdışından ya da Türkiye'nin büyük kentlerinde en lüks dükkanlardan satın almaya kalktığınız şallar, örtüler, perde ve döşemelik dokumalar eşsiz bir güzellikteyse, Anadolu sıcaklığı ve ışıltısı taşıyorsa , hiç kuşkunuz olmasın Buldan' dan geliyordur.

Laodikeia Sizi bekliyor

Gelelim Denizli'ye ilişkin bir başka heyecan verici olaya.
Pamukkale yolunda, Denizli'den yarım saatlik mesafede, Laodikeia antik kenti yükselmeye başlamış!

Antik kent adını, bir kadından alıyor. Laodike… İ.Ö. 300'de kentin kurucusu II. Antiokhos, karısının adını vermiş buraya…

Yüz değil bin yıllarının izlerini taşıyan bu hazine kenti birkaç satırda size anlatmam olanaksız. Olsa olsa bu antik kenti ortaya çıkarmak için sürdürülen çabayı, uygarlıkların peşinde aşkla koşmanın serüvenini ve coşkusunu anlatmaya çalışabilirim.

Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Bölümü Başkanı Celal Şimşek'le geziyorum kazı alanını. "Bir gün Efes gibi olacak, Aphrodisias'ı geride bırakacak" diyerek heyecanla anlatıyor. O bir günü belki bizler göremeyeceğiz diye içimden geçiriyordum ki, yapılan işi gördüm ve o "bir gün"ü de göreceğime inandım.
Kazıya 2002'de Denizli Müzesi'nin girişimleriyle başlanmış, 2003'de Pamukkale Üniversitesi üstlenmiş; en büyük desteği efsanevi vali Recep Yazıcıoğlu'ndan almış burası. "Her sabah, erkenden gelir, kahvaltısını burada ederdi" diyor Celal Şimşek…

Ve çok kısa bir zamanda, şimdiden çok yol alınmış. Kentin sütunlu ana yolu, metropol agorası , Karakalla çeşmesi, su olukları , kaldırım taşları ortaya çıkmış.
Kazıya ilk maddi katkıyı sağlayan, kıvılcımı tutuşturan Denizli Basma ve Boya Sanayi'nin "Köklerimizi Arıyoruz" , "Laodikeia Sizi Çağırıyor" kampanyaları etkili olmuş. Serhatlı İnşaat kazı deposunu yapmış… Gençlerin, öğrencilerin gönüllü çalışmalarıyla iş ilerlemiş. Ancak yeterli değil. Laodikeia, Denizlili iş adamlarından daha çok katkı bekliyor.

Bize eşlik eden tüm kadınların gözleri parlıyordu, bu çalışmaları anlattıkça ve buranın geleceğine ilişkin düşler kurdukça…

Düşlerle gerçeklerin örtüşmesi dileğiyle…

13 Mart 2004