Caz ve Gaz

            Hayır hayır, başlık  "Caz ve Gaz" değil, "Ramazanda Gaz", özür dilerim, "Ramazanda Caz" olmalıydı!  Ama gelin görün ki, son zamanlarda yaşadığımız olaylar, sadece kavramları değil, dilimdeki sözcükleri de  yoldan çıkardı.
Örnek mi istiyorsunuz, ibadullah!  En "ileri demokraside" yaşarken hapiste en çok gazeteciye sahip, ikinci  ülke olmak... (İlki Çin) ... Bir yandan helal kan, haram kan; helal ilaç haram ilaç tartışması sürerken, her gün  şu ya da bu nedenden kadın öldürmenin helal mi, haram mı olduğunu hiç sorgulamamak...  (Kes Zeynep! Gaza değil, caza gel! Tamam kestim!)
DÜNYADA İLK VE TEK
Önceki akşamdı. Emirgan'da  Sabancı Müzesi'nin o muhteşem bahçesinde kurulmuş sahnede üç genç insan, biz ölümlü dinleyicilere olağanüstü bir gece yaşatmaya  hazırlanıyordu. Adları: Kerem Görsev, Ferit Odman , Kağan Yıldız...
"Ramazanda Caz" Festivalinin ilk konseri. Bu festival dördüncü kez yapılıyor. Ve tanıtımına ben bayılıyorum: "Dünyanın ilk ve tek Ramazanda Caz Festivali"... (Gel de Atatürk'ü anma!)
Fırtına gibi eserek başladı  konser. Sahneden taşan ritmi ve o enerjiyi duyan dolunay, daha hemen konserin başlarında, dayanamayıp, kendini gösterdi. İnadına aydınlık, inadına büyük! 
(İki gündür her yer gazetecilik üzerine toplantılarla dolu. Sansürün kaldırılamamasının 105 yıldönümü.... Bugün tutuksuz 123, tutuklu 64 gazeteci, terör suçlamasıyla yargılanıyor! Ve "Gezi direnişi  suçu" işleyen 72 gazeteci  artık işsiz!)
ÜÇ ÇOCUK,ÜÇ BİLGE
Şimdi dinlediğim,  Kerem Görsev bestesi:  "Happiness on My Mind"  (Aklımda Mutluluk).. Sahneden yükselen müzik aklımdaki gazı yok edip yerine mutluluğu yerleştiriyor.. Piyanonun sihirbazı Kerem Görsev'i hepiniz biliyorsunuz.  Ferit Odman,  bilmeyenler için belirteyim, yalnız ülkemizin değil, dünyanın  en başarılı genç kuşak  caz bateristi . (1982 d.) Bilgi üniversitesi mezunu.  Son plağı "Autumn in New York". Kağan Yıldız, (1980 d) yurt dışından da aranan bir basçı.  Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuarı mezunu. İkisi de  dünyanın belli başlı caz ustalarıyla  çalıyorlar...  Bu üç insan arasındaki iletişim , görülecek bir şey. 
(Konser günün sabahında Basın Konseyi  yeni başkanı Pınar Türenç'in düzenlediği  paneldeydim. Yazgülü Aldoğan'ın yönettiği , Turgut Kazan, Metin Feyzioğlu , Hakan Aygün'ün ve Ezgi Başaran'ın konuşmacı olarak katıldığı  panelde , Ezgi'nin bir cümlesi  gün boyu  beni terk etmedi: "Gazetecilik , bir haysiyet meselesidir")
Kerem Görsev, Ferit Odman, Kağan Yıldız... Aralarındaki iletişim  sadece müzik diliyle değil. Beden dili,  yüzleri, mimikleri,  birbirlerine bakışları, gülümseyişleri ... Aralarında yarattıkları sinerji , anında dinleyiciyi sarmalıyor. Afacan üç çocuk ve  hüznün mavisine, derinlere dalmış üç bilge... Şimdi ironye, biraz sonra başkaldırıya yönelmiş... Ustalara saygılı, yaratıcılğa açık... 2006'dan beri birikte çalışıyor Kerem Görsev Triosu...
(Anlamadığım bir şey var. Gazeteciliğin bir haysiyet meselesi olduğunu bilmeyen, fark etmeyen gazeteci yeryüzünde var olabilir mi? Olmaz diyorsanız, peki yapılan haksızlığı görmeyen, hapisteki gazetecileri yok sayan  gazeteciler nasıl var olabiliyor ülkemizde?)
Bir ritimden ötekine... Doğaçlamalardan, ustalık ve yetknlik gösterilerine... Bestelerden, bir çalgıya  delicesine sarılmaya... Dolunaya gözkırpmaktan ( "Moon River") bir günün tüm ayrıntılarına ("What a Difference a Day Makes..."  sürüp giden eşsi bir şölendi  bu konser.  "Ramazanda Caz Festivali " (Hakan Erdoğan prodüksiyon) İlhan Erşahin'den Kudsi Erguner'e; Omar Hakim'den Jon Balke'ye , Önder Focan'a  1 Ağustos'a dek o büyülü bahçede sürüyor. Benden söylemesi. Hala içeri tıkılmadıysanız...

Cumhuriyet- 25 Temmuz 2013