Bregenz Festivalinde güncel bir Don Kişot: Şövalye ya da Süpermen
31 Temmuz 2019 - Zeynep Oral -
Bregenz müzik ve opera festivalinde yaratıcılıkta sınır yoktu. Geçen pazar paylaştığım göl üzerindeki hiperaktif "Rigoletto" şöleninden sonra, kapalı mekandaki "Don Kişot" operası, insana huzur veren, şiiri, duyarlığı, narinliği , derinliği, vakit ayıramadığımız "ince şeyleri" yücelten muhteşem bir prodüksiyondu.
Jules Massenet'nin bestesi, Cervantes'in eserinden yola çıkarak, Jean Le Lorraine'in yazdığı somut ve yalın oyun üzerine kurulu. Dulcinea , peşinde tüm erkekleri sürükleyen, ayakları yere basan, güzel bir kadın. Ona aşık olanlardan, sadece biridir Don Kişot. Eğer, Dulcinea'nın çalınan kolyesini bulur getirirse, aşkını ispat etmiş olacaktır...
Feminist Dokunuşlar
Ben yeni keşfettim; ama bundan böyle, yaptığı her işin peşine düşeceğim genç bir kadın yönetmen tanıdım: Mariame Clément . 1974 doğumlu Fransız vatandaşı. Kendisiyle tanışıp Türk olduğumu söylediğimde gülüyor "komşu sayılırız, annem İranlı" diyor... 2004'den beri Avrupa merkezlerinde (Londra, Berlin, Bern, Viyana,Glyndebourne, Paris) opera sahneye koyuyor. Ve her birine feminist açıdan, toplumsal cinsiyet eşitliğinden bakıyor.
Bir röportajında "Tarih boyunca operayı besteleyenler, yazanlar, yönetenler hep erkek, onun için mi tüm kadın kahramanlar, cani, katil, deli, ahlaksız, hırslı ve kötü insanlar?" diye sormaktan geri kalmıyor...
Bu kez erkekliği, maçoluğu ve aşkı sorguluyor Mariame Clement. Hem de anlatıyı günümüze ve dört ayrı mekana taşıyarak: Tiyatroya, ev içine, sokağa ve işi yerine.
Erkekliğin Sorgulanması
Klasik tiyatroda kırmızı kadife perde önünde beyaz perde. Önce bir jilet, traş bıçağı reklamı...Ayırımcı "maço" bir reklam. Seyircinin biri itiraz ediyor reklama, salonda kavga çıkıyor, yuhalayanlar... Salonda Don Kişot belirip,(bildiğimiz görüntüsüyle) itiraz edeni yatıştırıyor. Onu sahnedeki koltuklara oturtup seyretmeye başlıyorlar.
Bildiğimiz klasik giysiler ve dekorda Don Kişot başlıyor... Derken 2.Perdede modern bir apartmanın banyosundayız. Genç uzun boylu delikanlı Don Kişot traş olurken, Sanço Panço (60'ların hipi görünümlü arkadaşı) bilgisayardan ona kız tavlama önerileri sunuyor... Delikanlı Don Kişot havalandırma pervanesinden tedirgin oluyor... Ve pervane büyüyor, büyüyor tüm sahneyi kaplıyor. Ve Don Kişot elinde klozet fırçası pervaneye saldırıyor. (Panik atak geçiren; delicesine aşık her gencin başına gelebilir )
3.Perdede kentin varoşlarında serserilerin barındığı köprü altındayız. Günümüz genci elbet şövalye değil, süpermen ya da Örümcek Adam kılığıyla kahramanlık yapacak. Don Kişot ve Sancho Panço yankesici gençlerden dayak yiyorlar ama kolyeyi almayı da başarıyorlar.
4. Perdede bir ofisteyiz. Herkes bilgisayar başında. Müdür, Dulcinea... Herkes ona hizmet yarışında...Çalışanların en yaşlısı Don Kİşot'un Dulcinea'ya evlilik teklifi ve ret edilişi herkesin alay konusudur.Bir yakınlık anı, toplum baskısına heba edilir.
5. Son perdede artık iyice yaşlanan Don Kişot , ölmek üzere sahnenin derinliklerinde ormana çekildiğinde, Dulcinea sahneden salona, salondan dış kapılara yönelir... Aşk zamanının geçtiğini söyleyen sesi ta dışarıdan Don Kişot'a ulaşır.
SONSUZ ŞİİRSELLİK
Sahnenin üstündeki, iç içe geçmiş sahnelerin perdeleri tek tek kapanırken biz de yaşamın, dişiliğin, erkekliğin, aşkın hırpalanmasını düşündük.
Eserin orijinalinden tek sözcük değiştirmeden sonsuz şiirsel, çağdaş bir öykü çıkmıştı karşımıza. Tüm önermeler sahiciydi. Don Kişot'un aşk acısına inandık. "Erkekler ağlamaz" saçmalığına öfkelendik. Dulcinea'nın kendini koruma güdüsüne inandık . Sanço Panço'nun dostluğunu, sadakatini kıskandık. Ve modern yaşamda aşkların nasıl heba olduğunu gördük!
Bütün bunları gerçekleştiren Şef Daniel Cohen yönetimindeki Viyana Senfoni Orkestrası; yıllardır birlikte çalışan yönetmen Clement ve tasarımcısı Julia Hansen; muhteşem bir basbariton Gabor Bretz(Don Kişot) ; olağanüstü duyarlı Rus Mezzo soprano Anna Goryachova (Dulcinea) ve usta Bariton David Stout (Sanço Panço ) idi.
31 Temmuz 2019
Paylaş
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
Zeynep Oral
Gazeteci , yazar, feminist, İnsan Hakları savunucusu, Barış eylemcisi, STK (Sivil Toplum Kuruluşları) bağımlısı; çok sesli, çok renkli yaşam tutkunu… Halen Cumhuriyet Gazetesi yazarı ve PEN Türkiye Yazarlar Derneği Başkanı.
Arama Yapın
Kategoriler
EdebiyatTiyatro
Plastik Sanatlar
Kadın Olmak
Memleket Hali
Müzik
Sinema
Çevre
Tüm Kategoriler