Yerli, milli, dini, sanat

İşte budur: Erdoğan noktayı koydu. Önceki gün, Süleymaniye Camisi’nin avlusunda Yeditepe Bienali’nin açılışında yaptığı uzun konuşma ibret vericiydi. (Tümünü internette bulursunuz!) 20 yıldır tıptan uzay bilimlerine, ekonomiden kadınların doğurma/doğurmama haklarına, hukuktan heykel sanatının inceliklerine, her konuda yaptığı açıklayıcı bilgi ve birikimleriyle (!) önerilerde bulundu. 

Sakın unutma, mektup yaz!

“Sakın unutma, mektup yaz!” Böyle seslenirdi arkamdan annem, babam ben daha çocukken. Üniversite yıllarında en yakın dostluklarım mektuplaştıklarımdı. Derken âşık oldum, mektup bekleyerek aşkımı çoğalttım... Sonra mektup yaza yaza âşık oldum. Mektuplar yalnızlığımdı. Mektuplar çoğulluğumdu. Yaşamımın en önemli parçası oldu mektuplar! Sonra... Bir de baktım, mektup denen şey ortadan kalkıverdi! (Eyvah! Şimdiki gençler nasıl âşık olacak?!) 

Yeni Yıl

Yeni yılın ilk günü yazı yazmak tuhaf bir duygu.   Hiçbir şeyin “yeni” olmadığını; dünün devamını yaşadığımızı; dünden bugüne hiçbir şeyin değişmeyeceğini siz de ben de biliyoruz.

Yeni yıl geldi diye güneş Batıdan doğmayacak, akarsular denizden kaynaklarına doğru akmayacak...Ülkemde yoksulluk, yokluk, ahlaksızlık, yalan talan, adaletsizlik ve şiddet bir günde bitmeyecek…