Kimse dokunamaz suçsuzluğumuza!

Dün şiirimizin coşkulu ırmağı Cemal Süreya’nın ölüm yıldönümüydü (9 Ocak 1990). Yeryüzündeki ve ülkemdeki tüm pisliklerden birazcık olsun uzaklaşmak için günümü onun şiir dünyasında, şiir kitapları ve anıları arasında geçirdim. İroni, erotizm, aşk, imge büyücüsü... Doğu’nun en Batılı; Batı’nın en Doğulu ozanı; kalabalıkların en yalnızı, yalnızlar dünyasının en dolu dolu, en çok şiirle yaşayanı... 

Hepimiz aynı gemide değiliz!

Boğaziçi Üniversitesi’ne rektör atanan Melih Bulu, ilk konuşmasında “Hepimiz aynı gemideyiz!” diye buyurdu.

Hayır, değiliz Melih Bulu. Gemi var, gemicik var, yat, kotra, taka, kayık var… Demokrasiye inancı olanlarla olmayanlar aynı gemide değil. Geleceğini iktidara biat etmeye bağlayanlar; sadaka ekonomisinden medet umanlar, tamam sizinle gemideler…

Sanat, umuttur

Kadınlara hakareti âdet haline getirmiş; kadına baktığında kendi kafasındaki pislikten başka bir şey görmeyen gerici, yobaz, din taciri bir zihniyetle yönetilen; her gün kadın katliamlarının rekor kırdığı bir ülkede...

En ufak eleştiriye tahammülü olmayan; sosyal medyayı, meslek kuruluşlarını, sivil toplum örgütlerini “kitle imha silahı” olarak gören; sivil toplumu bitirmeye çalışan, üniversitelere kayyım atayabilen bir otoriter sistemde...