Biz Timur Selçuk'u çok sevdik

Ülkemin en namuslu, en dürüst, ilkelerinden en ödün vermeyen ve en alçakgönüllü sanatçılarından biri olan Timur Selçuk’u biz çok sevdik! 

Buradaki “biz” sözcüğü, farklı sınıflardan, farklı birikimlerden, farklı düşüncelerden olup da 70’li yıllardan başlayarak yeniyi arayan her yaştan “gençleri” kapsar... Türkçeyi, edebiyatı, şiiri, tiyatroyu, müziği seven, duyguyla düşünceyi buluşturmaya çalışan, geçmişini bilen ama yarınları hedefleyen, yarınlara güvenen, yarınlara umut besleyen herkesi... 

İzmir Farkı

Olay İzmir metrosunda yaşandı.
Gece boyunca çalışan arama kurtarma ekibi toz toprak içindeydi. Bindikleri metroda koltuklar kirlenmesin diye ayakta yolculuk yapıyorlardı. Yolcular, ekipteki yorgun argın gençlere oturun diye rica ettiler. Onlar oturmayınca, duygulanan tüm vagon ayağa kalktı ve gidecekleri yere kadar ayakta gittiler...

Ah güzel İzmir!

Evet, içimiz yanıyor, bağrımız yanıyor... Canlarım, eşim dostum, ailenin önemli bir bölümü hepsi İzmir’de. O meşum andan beri telefonlarımız susmuyor... Korkularını, çaresizliklerini anlatıyorlar, umutlarını, acılarını da... Uzaktan imdatlarına koşamamanın acısını çekiyorum. Ve Ege’den Marmara kıyılarına gelen bir martının kulağıma fısıldadığı sözler gelip yerleşiyor yüreğime!

Benim Cumhuriyet Bayramım

Ben, bayrağım dalgalanırken, İstiklal Marşı hep bir ağızdan söylenirken, Kurtuluş Savaşı ve devrim ilkeleri yüceltilirken, Mustafa Kemal Atatürk özlemim ağır bastığında gözyaşlarını tutamayan kuşaktandım. Çünkü ne güçlüklerden ne olanaksızlıklardan sonra, eşsiz bir bağımsızlık savaşı verdikten sonra, Cumhuriyet “mucizesinin” nasıl gerçekleştiğinin bilincindeyim. 

Amadeus

Kapalı bir mekâna aylar sonra ilk kez gireceğimden endişeliydim. Boşuna endişelenmişim. Tüm sağlık önlemleri alınmış, her özen gösterilmişti. Mesafeli oturma düzeni, girişler, çıkışlar... Akşamın hiçbir anında hiç yığılma olmadı. Zorlu Gösteri Merkezi’nde izlediğim “Amadeus”tan söz ediyorum.