İdam Cezası...

 “İdam isteriz idam isteriz idam isteriz!!!”... Dört bir yandan haykırışlar... İştahlar kabardı, ağızlardan salyalar akıyor! Ekimde Meclis’e mi sunulacakmış ne! 
Halkımızın bir dediğini iki etmeyen iktidar ve onun yandaş medyası bu ilkel isteği ciddiye alabilir ya da alıyormuş gibi yapabilir... Daha çok insan idam istesin diye müthiş nedenler sunabilir; kışkırtmanın daniskasını yapabilir... E malum yeni Türkiye’de demokrasi işlediğine göre... “Çaresizim, nezih halkımız idam cezası istiyor; benim elimden bir şey gelmez” diyebilir...

MUCİZENİN ADI : AİMA

“Eyyy Ayvalıklılar! Elinizdeki mucizeye sahip çıkın! Müthiş bir fırsat yakalanmış! Olağanüstü bir marka yaratılmış! Değerini bilin!”

İçimden bunu haykırmak geliyor! Mucize, marka, değer dediğim, Ayvalık Uluslararası Müzik Akademisi. Kısaca AIMA... 20 yıldır varlığını sürdürüyor. 5 yıldır da Müzik Festivali var! Bu kurum ve bu festival, nitelikli, kaliteli müzikle biraz ilgisi olanlar için en azından Ayvalık’ın meşhur zeytini ve zeytinyağı kadar ünlendi.

Önce Vicdanlar Yandı...

1999 Yılında 20 bin insanımızı yitirdiğimiz Marmara depremini anımsayın... Yaşadığımız o cehennem günlerinde ilk yardıma koşan, canla başla toprağın altından, yıkıntılar arasından insan kurtarmaya çalışanlar, Yunanlı komşular oldu... Çok kısa bir süre sonra deprem Yunanistan'ı vurdu. Bu kez biz gittik onlara yardıma. O günlerde ve sonrasında hem STK (Sivil toplum Kuruluşlarının) hem de iki ülke halkının kucaklaşmasına tanıklık etmiştik...

SANSÜR

Sansür mü? Ne sansürü? Bizde sansür mü var? 150 kadar gazeteci mi hapiste? 200 kadar basın yayın organı ve yayın evi mi kapatılmış? Barış isteyen akademisyenler; 70 bin öğrenci içeri mi atılmış? Hayret!

Sizleri gülümsetmek için anlatacağım  olay eskidendi...

Joan Baez Konseri 68 ruhuyla bir gün mutlaka

Spot ışıklarının altında o ve gitarı: 60 yıldır sahneden inmeyen 77 yaşındaki Joan Baez. Önceki geceki konserde her şarkıda sahnedeki kadın biraz daha devleşiyor! Sahnede öyle genç, öyle dik, öyle kocaman ki! Konserde 68’in “Başka bir dünya mümkün” umudu geldi yerleşti Harbiye Açıkhava’ya. Bir gün mutlaka... Bir gün mutlaka tüm haksızlıkları, kötülükleri yeneceğiz, yeter ki umudu yitirmeyelim!