ARA GÜLER: Her kare bir ilan-ı Aşk

Sene 1972... Aylardan eylül... Bir avuç insan heyecandan ölüyoruz... “Türkiye’de ilk kez yüz binlere seslenen bir sanat dergisi” diye duyurular yapmışız. Milliyet’in her hafta gazete eki olarak vereceği, ama adını, “ek” değil, ilk günden sezgilerimizle “Sanat Dergisi” koyduğumuz dergimizin ilk sayısını çıkaracağız. Her şey hazır. Yazılar gelmiş, sayfalar çizilmiş... Tek eksiğimiz, Ara Güler’den beklediğimiz fotoğraflar. 

Öğrenmek Yaşamaktır... Cehalet Öldürür...

  Bu yıl İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı'nın dördüncüsünü gerçekleştirdiği İstanbul Tasarım Bienali'ni dolaşırken aklımdan çıkmayan iki tümceyi alıp bu yazının başlığa koydum...

  Bilgi her yerde: İnternette, telefonumuzun minik "çip" lerinde, , parmaklarımızın ucunda... Her yerde bilgi var ama gel de ulaş, gel de seç, gel de onu kullan, gel de onu yararlı kıl... Daha da ileri gidelim: Sıkıysa bilgiyi sorgulamak için, düşünmek için, eleştirmek için , yaratıcılık için, daha mutlu bir dünya yaratmak için kullan...

Hak... Hukuk... Guguk...

İstanbul’u saran muhteşem bir olayı, Tasarım Bienali’ni sizlerle paylaşacaktım bugün... Ama gelin görün ki... “Al Papazı, Verme Papazı” haberlerine kapıldım... 

Şimdi, fena halde ATTİLÂ İLHAN...

Attilâ İlhan: Açalım parantezi: Doğumu 1925, Menemen... Ortaya o minik çizgiyi - tireyi koyalım - Ölümü 11 Ekim 2005, İstanbul... Kapayalım parantezi... 
Gelin görün ki, kapanmıyor parantez. Kapamak istemiyorum parantezi. Çünkü Attilâ İlhan’a fena halde ihtiyacımız var! 

'Primadonna ve Yalnızlık.'

Bu yıl, Leyla Gencer’in aramızdan ayrılışının onuncu yıldönümü… Üç dev kuruluş, Milano’daki La Scala Operası, İstanbul Kültür ve Sanat Vakfı, bir de Borusan Sanat, 20. yüzyılın bu çok değerli sanatçısını çeşitli etkinliklerle anıyor. Öbür gün (11 Eylül’de) Borusan Müzik Evi’nde açılacak olan Yekta Kara’nın küratörlüğündeki “Primadonna ve Yalnızlık” sergisi de bunlardan biri… 
Sergiye geçmeden önce nicedir içimden geçeni sizlerle paylaşmak istiyorum.