Bay 45 Numara

“Onun adını ağzıma alamıyorum. Yeni başkana 45 Numara diyorum. No 45başa geçtiğinden beri, bizim ülkede işler çok tuhaflaştı... Henüz sanatçılartehlikede değil, çünkü sanat onun ilgi alanına girmiyor. Henüz hiçbir şair yazdığı şiirden dolayı hapsedilmedi. Ancak belli de olmaz... No 45, bencil, kendine hayran, yalnız kendi için, kendi egosunu doyurmak için yaşıyor... ‘Basın, halkın düşmanıdır’ dedi, diyebildi. Sadece cahil değil, aynı zamanda aptal. Cahil insan öğrenir ama aptal, öğrenemez... 45 Numara’nın tek derdi kendi hakkında ne dendiğini izlemek.

Sizin hiç anneniz öldü mü?

İnsanın insanlığından utandığı anlar çoğaldıkça... Her sabah bugün hangi rezilliği yaşayacağız diye uyandıkça... Her yeni güne, acaba bugün hangi gazeteci gözaltına alınacak; kim tutuklanacak diye başladıkça... Her duruşmada, savunma yine göz ardı edilip tüm o iddialar çürütülmemiş, dava düşmemiş gibi yapıldıkça; “tutukluluğun devamına...” kararını duydukça... 

‘Savunma değil, itham’

Canım kardeşim, ülkemin güzel ve aydınlık yüzü Tarık Akan’ın sonsuzluğa gidişinin birinci yıldönümü... Dün, Karşıyaka Belediye’sinin Tarık Akan Parkı açılışı ve anma etkinliğinde söz almak üzere İzmir yollarındaydım... Hem yol telaşı, hem de yazmak ağır geldiğinden bugünkü köşeyi, Türkiye’nin bir başka güzel ve aydınlık yüzüne Ahmet Şık’a bıraktım... İşte ilk savunmasından kimi satırbaşları...

Ahlaki tercih sorumluluğu ve zorunluluğu...

Yarın... Yarın önemli bir gün. Yarın sadece Cumhuriyet gazetesinin Silivri’de rehin tutulan 5 gazetecisi için değil, gazetecilik için önemli bir gün.

Dünyada 170’in üzerinde tutuklu gazeteciyle başı çeken ve adı “Dünyanın enbüyük gazeteci hapishanesi”ne çıkmış Türkiye için... Hakikate ulaşmanın hak olduğunu iddia edenler için... Özgür, bağımsız düşünmenin gereğine inananlar için önemli bir gün... 

Bu ülkeden Azra Erhat geçti

Anadolu bir kır bahçesiyse, o bir yabani menekşeydi...

Anadolu bir şenlikse, o, bu şenliğin geliniydi...

Yüreği ve aklı Anadolu tutkusuyla, Anadolu kültürüyle yanıp tutuşan AzraErhat, Anadolu’nun “Mavi” gelini, mavi yolculukların “Toprak Anası”ydı. Arkadaşımdı.