Venedik Bienali ve Sarkis

56. Venedik Bienali’nin bu yılki teması“Dünyanın tüm gelecekleri”... Türkiye, içine kapanmış, varsa yoksa seçimler... Ne dünyada olup bitenler, ne sanat manat, ne de Venedik Bienali umurunda... Ama bir de aksini düşünün... Ülke yönetimine talip o kavgacı insanlar gelip şu Venedik Bienali’nde yapılan işleri izleseler, sergilenen düzenlemeleri görseler, yapılan tartışmalara kulak verseler, inanın dünya çok daha güzel, çok daha yaşanılası bir yer olurdu... Hayal görüyorum... Ama olsun bu da gerekli. Her şey düşlemekle başlamıyor mu!

Maya Plisetskaya: Ölümsüz kuğu...

Maya Plisetskaya... Dans ve bale dünyasının efsanevi adı... Birkaç gün önce 89 yaşında bu hayattan ayrıldı. Haberi okuduğum an, o geceyi düşündüm:

2000 yılının kasım ayıydı. Moskova’da, Bolşoy Tiyatrosu’nda Maya Plisetskaya’nın 75. yıldönümü görkemli bir jübileyle kutlanıyordu ve ben o geceye tanıklık ediyordum

Katmandu… Çocuklar...

“Katmandu”… İlk gençliğini 60’lı yıllarda yaşayanlar için büyülü bir sözcüktü Katmandu…
“Katmandu” düzene başkaldırı demekti. Aile düzenine, devlet düzenine, siyasal düzene, eğitim sistemlerine , tüketim ekonomisine başkaldırıydı ….

Amma da Korkuyorlar!

Korkuyorlar. Kendileri gibi düşünmeyenlerden, kendilerine benzemeyenlerden, kendilerini eleştirenlerden korkuyorlar. Yalanları yüzlerine vuranlardan korkuyorlar... Kitabı, sözü, ifadeyi yasaklamaları bundandır. Sadece kendi görüşlerini dayatmaları bundandır.

100 Yıl önce… Yüz yıl Sonra…

            Gece yarılarını çoktan geçmişti… Bilmediğim bir coğrafyanın, bilmediğim bir kasabasında  rüzgarın uğultusu , tepemdeki damın sazlarından  içeri süzülmüştü. Güney Çin denizinden esen deli bir rüzgara karşın o sesi tanıdım. O ses  Tilbe Saran’ın sesiydi.