Canım Meral

Canım Meral, bak işte, daha şimdiden, seninle konuşmaya başladık bile...

Hayır, dileğini gerçekleştiremedik, küllerini Gökova'ya serpemedik... Dün seni deniz kenarındaki o cami bahçesinden yolcu ederken Boğaz'ın sularına usulcacık bir demet kır çiçeği bıraktım. Bir yolunu bulup Gökova'ya ulaşırlar nasıl olsa... 

Se-vi-ne-mi-yo-rum...

“12 Eylül yargılanıyor” diyorlar. “Neden sevinemiyorsun?”

Neden sevinemediğimin yanıtı bence çok hem de çok açık. Günlerdir gazetemizde birçok yazar, neden sevinemediklerini açıklıyor. Ama hâlâ anlamak istemeyenler var. Ben de kendimce anlatmaya çalışacağım.

Nurhan Atasoy ve Lale Uluç'tan dev bir eser: Osmanlı Kültürünün Avrupa Serüveni

Yıllar sonra, Nuru Osmaniye Caddesin'de eski Milliyet binasına gidecek olmak beni heyecanlandırmadı desem yalan olur! Gitmek zorundaydım çünkü birikimine ve çalışkanlığına hayran olduğum Nurhan Atasoy ile Lale Uluç'un ortak çalışması "Osmanlı Kültürünün Avrupa'daki Yansımaları: 1453-1699"adlı dev eserin tanıtımı buradaki "Armaggan"da yapılacaktı.

Ferzan Özpetek büyüsü...

Daha filmin ilk ama ilk anından ( klasik, mücevher niteliğinde bir tiyatronun sıralarını doldurmaya başlayan seyircilerin, perde aralığından izlenmesiyle birlikte) tiyatro büyüsü geldi içime yerleşti... Sonra filmin hangi anında tiyatro büyüsü , sinema büyüsüne ya da hayatın büyüsüne çevrildi, inanın bilmiyorum... Ama film boyunca o tiyatro duygusu beni hiç terk etmedi. ( Pirandello çağrışımları ; Sicilyalı gence verilen oyunculuk öğütleri; oyun oynama tutkusu vb. )

Hüseyin Baş ve Dostluklar Dünyası

Sevgili Hüseyin Baş...

Önceki gün Leylâ Erbil telefon edip haber verdiğinde...