Yaşamı Güzel Anlarla Çoğaltmak

Ben çocukken sanırdım ki, yeryüzünde ne kadar güzel şey varsa güneşten gelir! Çiçekler, kelebekler, anamın sarı saçları, babamın kara gözleri, yaşıtlarımın kahkahaları hep güneş yüzünden, hep güneşin armağanı... Bu kadarla kalsa iyi... Oyuncaklar ve çikolatalar da güneşten geliyordu...

Çocuklar ve kadınlar... Hep Suçlu (!)

Bugün hiçbiri yaşamıyor. Hepsi öldürüldü. Çoğu kocaları, eski kocaları, boşanmak istedikleri kocaları tarafından öldürüldü. Kimi babaları ve ağabeyleri tarafından... Silahla, av tüfeğiyle, kurşunla, sopayla, taşla, bıçakla öldürüldüler...

Daha önce de yazdım yeniden yazayım: 

Bellek... Vicdan... Ve Işık...

Melek Ulagay ve Oya Baydar'ın yazdığı "Bir Dönem İki Kadın" kitabını, (Can Yayınları) büyük bir heyecan, dinmek bilmeyen bir açlık ve iştah, yüzümde bir gülümseme, yüreğimde duyarlıkların uç noktalarına gide gele, sonsuz bir tutkuyla okudum...

Uçkur ve "kuyruk" meselesi...

Önünde sonunda, mesele dönüp dolaşıp yine erkeklerin uçkuruna  dayanıyor!  Ülkemizde öyle bir ERKEK türü var ki  (Özellikle Büyük harfli erkek yadım) akılları fikirleri uçkurlarında... Yüzde 50 mi desem, 60 mı... Aman, yüzdeleri karıştırmayayım başım derde girer...  Artık işte her ne kadarsa,  bu bir bölüm Erkek, kadının etini- tenini,   saçını - boynunu,  ensesini - ayak bileğini gördü mü, tahrik oluyor ; tecavüze ve tacize başlıyor...

İsmail Gülgeç : 'Küçük dev adam'

İsmail Gülgeç… “Küçük Dev Adam”… Bu tanımlama, Ercan Akyol’a ait… Çok yerinde bir saptama! “Çizgisinde engel tanımayan… Küçük Dev Adam…”