Hayal ve gerçekler üzerinden hepimize umut verdi: Teşekkürler Şafak Pavey...

Yarın yılın son günü... Çelişkiler içinde kapatıyoruz bir yılı daha. Bir yanda düşündüklerinden, yazdıklarından, söylediklerinden dolayı hapse tıkılmış olanlar; öte yanda sanki böyle bir şey yokmuş gibi davrananlar!

Ceza Yasası, Terörle Mücadele yasası, ileri değil, "geri demokrasilere" bile aykırı maddeler, DGM’leri aratmayan mahkemeler... İnsanı aptal, geri zekalı yerine koyan devlet büyüklerinin açıklamaları... Kendilerini padişahtan daha padişahçı sayan savcıların, hakimlerin parodileri... Bunlar dehşet verici. Ancak bunlara göz yuman ve yok sayanlar, beni daha da dehşete düşürüyor.

Terörist Ressamlar, Şairler, Yazarlar...

İleri demokrasimizin İçişleri Bakanı İdris Naim Şahin muhteşem(!) bir konuşma yaptı. Her alana sızmış çeşit çeşit terörü anlattı. Hepimizi uyardı:

"Arka bahçede ayrık otu ile tereler birbirine karışıyor. Hepsi yeşil renkte görünüyor. Kimisi zehirli, kimisi faydalı. Hangisi faydalı hangisi zehirli, ancak yiyince anlıyorsunuz" diyerek "terörü besleyen arka bahçe"den harika metaforlar sundu…

Yetiş Sultan Süleyman!

Sene 1525. Fransa Kralı I. François, Alman imparatoruna esir düşmüştür. Kralın annesi Osmanlı Padişahı Kanuni'den yardım ister. Cevap tez gelir:

"Ben ki, Akdeniz'in ve Karadeniz'in ve Rumeli'nin ve Anadolu'nun ve Karaman'ın ve Rum'un ve Dulkadir Vilayeti'nin ve Diyarbakır'ın ve Kürdistan'ın ve Acem'in ve Şam'ın ve Halep'in ve Mısır'ın ve Mekke'nin ve Medine'nin ve Kudüs'ün ve bütün Arap diyarının ve Yemen'in ve daha nice memleketlerin ki, yüce atalarımızın ezici kuvvetleriyle fethettikleri ve benim dâhi ateş saçan zafer kılıcımla fetheylediğim nice diyarın sultanı ve padişahı Sultan Bayezıd Han oğlu, Sultan Selim Han oğlu, Sultan Süleyman Han'ım.

Vaclav Havel: Politik kimliğini tiyatroyla biledi!

O ve ben Bratislava Sarayı’nın upuzun görkemli koridorlarında yan yana yürüyorduk. Mermer sütunlar, altın kabartmalarla donatılmış heykeller arasından geçiyorduk. Biz yürüdükçe, iki yana dizilmiş muhafız alayı hazırola geçiyordu… Boyu benimki kadardı. (Ben daha uzun sanıyordum)... 

Fazıl Say pupa yelken...

"Ömer Hayyam’ın öyle dörtlükleri var ki, bugün yazmış olsa doğru Silivri’ye giderdi!" Fazıl Say’ın ağzından bu cümle çıktı ve o an tıka basa dolu Lütfi Kırdar Salonundan büyük bir alkış ve kahkaha koptu! (Öyledir, güleriz, ağlanacak halimize!) Gürer Aykal yönetiminde Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası’nın “İki Yıldız, Bir Prömiyer” başlıklı konserindeydik.