Paris'te Sokaklar...

Ya da : Demokrasi yolunda...

Paris’te sokaklar dendi mi, aklıma ve yüreğime şunlar düşerdi:

Geniş bulvarlarda ya da kaldırım taşlarıyla döşenmiş yollarda sarmaş dolaş çiftler... Seine Nehri boyunca kitapçılarla öpüşmeler arasında gidip gelenler... Sokak lambalarından çekinmeden dudak dudağa sevgililer... Köprülerin altından geçen sulara inat, geleceği el ele yeniden yaratma tutkusu...

'Bayraklar neye yarar?'

Biliyorum yukarıdaki başlık, kışkırtıcı bir başlık. Bayrak bizim kanımızdır canımızdır. Bir ulusun en yüce simgesidir... Ben, bayrağımız göndere çekilirken gözleri yaşaran, yüreği çarpan bir insanım. Bayrağa dokunan elini kalbinin üzerine koyan, bir ekmek parçası yere düşse öpüp alnına koyan kuşaktanım... Gelin görün ki şu anda Paris’teyim ve kent, “manif”lerle yani protesto, manifestasyon, grevlerle ayakta. Millet Sarkozy’ye karşı, çıkarmak istediği yasalara karşı ama en çok dikta yöntemlerine karşı isyanda... Ben de bu havadan etkilenip bu kışkırtıcı başlığı koydum...

Tophane'yi ve Beşiktaş'ı Görünce...

Daha bir ay bile olmadı… Eylülün ikinci yarısıydı. Tophanedeki sanat galerilerine düzenlenen saldırıyı bu köşede “Sizce Ne Kadarı Yeter, Ne Kadarı Yetmez?” başlıklı yazımda lanetlemiştim.

Geçen hafta sonu Beşiktaş’ta yaşanan olayı aynı kararlılıkla lanetliyorum.

UTANÇ VERİCİ YERİMİZ...

Bir yazıyı insan kaç kez yazar, kaç kez yazabilir? Şu yukarıdaki başlığı yazdığım anda, son yıllarda bu başlığı kaç kez attığımı düşünmeye başladım. Neden söz ettiğimi anladınız elbet! Dünya Ekonomik Forumunun kadın-erkek eşitliği konusundaki yıllık raporundan söz ediyorum.

Türkiye, 134 ülke arasında 126. ncı sırada yer alıyor. Yani sondan sekizinci!

Altın Portakal'da Tabulara dokunmak...

Al işte Antalya sokaklarında karşımda Turist Ömer! Bir başka köşede Cilalı İbo... Antalya Sokakları sinemamızın unutulmaz tipleriyle dolu. Atatürk Kültür Merkezi’nin girişinde, film gösterimlerinin olduğu mekânlarda, Cumhuriyet Meydanı, Kalekapısı’nda... Kendileri değil heykelleri elbet!