Guillen'in şiirinde Afrika ritmi

“Nâzım Hikmet’e o mutluluğu yaşatan, onu Küba’ya davet eden Küba’nın ulusal şairi Nicolas Guillen’in tek şiirine yer vermediniz. Biraz ayıp olmadı mı?”

Okurum İhsan Demir’in “Nâzım’la Küba’da” dizime, bunca açık seçik eleştirisini, sitemini, başka okurlar da farklı biçimlerde de olsa dile getirdikleri için, bugün bu “ayıbı” gidermeye çalışacağım. Ama önce bir anımsatma:

Nâzım ve Che..

Sevgili okurlar, Nâzım’la Küba’da dizisine bunca güzel mektup geleceğini bilseydim, dört değil, kırk dört gün sürdürürdüm yazıları...

Nazım'la Küba'da (4)

‘Taç giymiş prens gibiydi’

Artık Havana’dayız. Bir yandan tören için hazırlıklar, öte yandan kentin her yanını görme, görebilme telaşı…

Ömer Uluç : Satırlara sığmayan Yaratıcılık

Yarın 1 Şubat. Nicedir, yani o kahredici günden beri, Türkiye’yi biraz daha karanlığa boğan, devletin devlete ihanet ettiği, devletin devleti can evinden vurduğu o lanetli günden beri, her 1 Şubat Abdi İpekçi’nin hunharca katledildiği gündür. O gün bugün Abdi İpekçi yeniden yeniden kurşunlanmaktadır. Onunla birlikte bu ülkenin tüm aydınlık insanları da...

Nazım'la Küba'da (3)

Comandante Che Guevara

Che’nin kenti Santa Clara’ya ilerliyor otobüsümüz. Küba’da yaşayan her insanın kalbinin yarısı burada yatıyor!

Çok iyi anımsıyorum Küba’ya ilk gelişimde beni de can evimden yakalayan Santa Clara olmuştu. Tüm yolculuğumun, duygular dünyamın doruğuydu… O nedenle çok heyecanlıyım.