Sevgili İlhan Ağabey

Sevgili İlhan Ağabey,

Kaç gündür seni konuşuyor, seni yazıyor, seni okuyor, seni düşünüyoruz… Seni yaşıyoruz, seni özlüyoruz…

Anatominin demokratikleşmesi

Birkaç gündür basında izliyordum…Daha çok sanat sayfalarında yer alıyordu… Haber niteliğiyle, baştan çıkarıcı başlıklarla yer alıyordu: Kah “Ölüler İstanbul’da” gibi uzaylılar kente gelmiş misali; kah “Yaşayan Ölüler” deyip gerilim dozunu yükselterek, kah sadece “ölüler sergisi” başlığıyla veriliyordu haberi… Tüm o haberleri okuduğumda, korku filmlerini anımsatan bu sergiyi görmesem de olur diye düşünüyordum ki….

PİNA BAUCH'UN İSTANBUL'U...

Pina Bauch, dünyanın önde gelen yaratıcılarından biriydi. "Dans Tiyatrosu" kavramını yaratan, yaygınlaştıran, bu alanda çığır açan bir sanatçıydı...  Onu geçen yıl sonsuzluğa uğurladık.

Pina Bauch’suz bir Pina Bauch eseri,”Nefes”, önümüzdeki günlerde(22-23-24 Haziran’da)  İstanbul 2010 çerçevesinde İstanbul’da seyirciyle buluşacak...  Üstelik herhangi bir eser değil bu. Pina Bauch’un  İstanbul’da yarattığı, İstanbul’dan ilham alarak, İstanbul  için yarattığı bir eser.

Yürek Unutmaz!

Grup Yorum’un konserini izleyenler, asla ama asla unutmayacaklar o akşamı... Konserden işte o olayda, yürekleri ısıtan o muhteşem olayda sahneyi olduğu kadar İnönü Stadı’nı dolduran her yaştan genç insanı da izliyordum bir yandan. Onları bir araya getiren ne salt müzik ne de salt protestoydu... Onları bir araya getiren yalnız geçmişte yaşanan ortak anılar, geçmişe ait unutmadıkları da değildi... Öyle olsaydı onca genç insan olur muydu orada!

Rotamız Uygarlık Olabilirdi...

Rotamız uygarlık olabilirdi… Rotamız uygarlık olabilirdi…. Rotamız uygarlık olabilirdi…

Bir yanda  Lang Lang’ın piyanosunu dinliyorum, bir yandan   içimde bu sözcükler dönüp duruyor…

Rotamız… rotamız… rotamız… Benim bildiğim rotamız, Cumhuriyet kuruldu kurulalı “Muasır medeniyetler”di… Avrupa Birliği’ydi…