Açılır Parantez-Kapanır Parantez...

Her ölüm erken ölümdür diyorlar. İnanın kimileri daha da erken...

Antalya Altın Portakal Film Festivali’ndeyim. Açılış törenine hazırlanıyorken geldi gazeteden haber:

Dünden Bugüne Köprüler...

Antalya Altın Portakal Film Festivali doludizgin ilerliyor... Cam Piramit’te Onur Ödülleri Gecesi... Sahnede, sinemanın eskimeyen dev çınarlarını izlerken, ülkemde sanatla ilgili bir meslek sahibi olmanın amansız güçlüklerini de görüyorum. Ülkemde emeğin bir türlü erdem sayılamamasının, karşılığını alamamasının kahredici baskısını yaşıyorum. Bu insanların düşlerini gerçekleştirebilmek, bir adım daha ilerleyebilmek için ne savaşlar vermiş olduklarının bilincine bir kez daha varıyorum.

Sergi muhteşem...

Paris Gramd Palais’de “Bizans’tan İsrtanbul’a Sergisi”

Açılış çok görkemli mi yoksa az görkemli mi; Sarkozy istekli mi isteksiz mi? “Bizans’tan İstanbul’a: İki Kıtanın Limanı” başlıklı sergi, Paris’in en prestijli sergi sarayı Grand Palais’de açıldı...

Fransa’da Türkiye Mevsimi: Mösyö Düpon Ne görüyor?

Boğaz köprüsünün geceleri sarı mor eflatun ışıklara bürünmesini beğenmeyenlerden, bunu estetik dışı bulanlardansanız, doğrusu Eyfel Kulesi’nin Türk bayrağı renkleriyle ışımasını heyecanla beklemezsiniz...

Karanlıktakilerin Yalnızlığı...

Cesare Pavese’nin günlüklerinde okuduğum bir tümce yıllar boyunca beni hiç terk etmedi. Bir yerinde yazar şöyle diyordu: “Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum…”