Kölelikten … Zirveye…

Afrika kökenli Amerikalı yazar James Baldwin (1924-1987)  yalnız usta bir yazar , insan yüreğinin derinliklerine işleyen, ilişkileri sorgulayan bir romancı değildi.

O, aynı zamanda  bir çoğumuzun dostu, arkadaşıydı.  “Burada rahat nefes alabiliyorum” diyen bir Türkiye aşığı,  “bu gizemli kent bana çalışma dürtüsü veriyor” diyen bir İstanbul tutkunuydu. 70’li yıllarda onunla  arkadaşlık etme şansım, onunla çalışma lüksüm oldu. 

Hava Kurşun Gibi Ağır…

Hava kurşun gibi ağır… Nazım Hikmet’in şiirindeki gibi… Kerem gibi…  Ama “bağır bağır bağırıyorum” diyen de yok, kurşun eritmeye çağıran da…

Gazze’de ölen her çocuğun, yeryüzündeki hiçbir vicdanın kaldıramayacağı   ağırlığı  var!  Bin ton kurşundan daha büyük bir ağırlık   anaların kucağındaki…

Fransa'da Mehmet Ulusoy Salonu…

Birkaç ay önce duymuştum böyle bir şey olacağını… Ancak neme lazım,  nazar değer, vazgeçerler, iş tamamlanmadan  kimselere söylemeyeyim diyordum ki, önceki gün Fransa’daki  Gerard Philipe Tiyatrosundan  bir mektup aldım!

“Sevinç ve kıvançla bildiririz ki…” diye başlayan… Özetle “Yönetim Kurulu kararları doğrultusunda,  Tiyatromuz bünyesindeki bir salona , değerli tiyatro insanı Mehmet Ulusoy’un adı verilecektir.  Açılış törenine katılımınız…” diye süren bir mektup…

Onat Kutlar'a....

Sevgili Onat,

Bugün 11 Ocak...Sen aramızdan ayrıldığında  11 Ocak 1995’ti.

Hepimizi hedef alan o terörist saldırıyı omuzlandığında  yılbaşını kutlamaya hazırlanıyordu  bu dünya.

Nazım Hep Yurttaşımdı...

İçimden yeniden haykırmak geliyor:

“Beyler kendinize gelin! 1951 yılında alınan Nazım Hikmet’in yurttaşlıktan çıkarılma kararı tamamen politik bir karardı! Hukukla, mukukla ilgisi yoktu! Bunu bal gibi sizler de, dünya da biliyor!”