Ali Taygun: Tiyatroya adanmış bir ömür...

Aliiiiiiiiiiii! Yapmayacaktın bunu! Olmadı! Tedaviye ne güzel yanıt veriyordu o koca bedenin! Atlattın o rezil hastalığı da, bir minicik kan pıhtısına, kalbine yenildin! Eşşşek Ali!

Yaraları kanatma değil, okşama vakti

Hiç gözümün önünden gitmiyor : Yunanistan’da bir toplantıdaydım. Öfkeli bir konuşmacı, ağzından tükürükler saçarak, “Türkler bize şunu yaptı, bunu yaptı” diyerek kin öfke ve intikam kusuyordu... Oturumu yöneten arkadaşım Fotini Sianu , konuşmacının süresi dolunca şöyle dedi:

Gençlerin Tiyatro Çıkartması

Hangi tiyatroya gitsem ağzına dek dolu şu son zamanlarda. “Tiyatro, öldü bitti, can çekişiyor” diye ahkâm kesenler fena halde yanılıyor. Bu iyi haber...

Ayazağa Kültür Merkezi, yeniden...

Haberini bu sayfalarda daha önce okudunuz. Ayazağa Kültür Merkezi en sonunda, kaybolan yıllar, kaybolan emekler, kaybolan değerler sonrasında nihayet yeniden ele alınıyor. Kültür Bakanı Ertuğrul Günay, bu inşaatın yeniden ele alındığını ve bir yıl içinde bitirileceğini müjdeliyordu.

Zeynep Tanbay’dan Sahnede ve Yaşamda Kırmızı Çizgiler...

Sahne karanlık. Sahne sonsuzluk. Sahne şimdi, burası...

Sahneye bakıyorum: Karanlığın içinde önce yerdeki kırmızı çizgileri görüyorum. Işıklı kırmızı bantlar… Kırmızı çizgiler, sahneyi bölüyor, parçalıyor, sınırları belirliyor. Kırmızı çizgiler, sahnedeki dayatmalar olmasın sakın?