THY ya da Gösterişle nitelik arasındaki fark…

İki gün önce sizlerle paylaştığım İtalya’daki Rossini Festivali’ne ulaşıncaya dek başıma gelenleri bir “Opera Bufa” ya da bir fars ya da bir “Commedia dell’Arte” biçiminde anlatıp sizleri gülümsetmeye niyetliydim. Ama sonra vazgeçtim. Çünkü o anlatım, beni derinden endişelendiren bir sorunu gölgeleyecekti…

Tiyatrocularla Operacılar Savaşı

Yaz aylarında İtalya’nın hemen hemen tüm kentleri büyülü bir festival alanına dönüşüyor. Spoleto, Verona gibi anlı şanlı şölenlerden, en ufak kasabalara dek uzanan bir zincirin halkaları… Bunlar arasında Pesaro’daki Rossini Festivali’nin çok ayrı bir yeri var. Müzik ve opera festivalleri arasında belki de en bilimsel olanı, araştırmaya, incelemeye en geniş yer ayıranı…

Doğunun Kapısı Diyarbakır

Şu günlerde “Kürt açılımı”, “Türk açılımı” dillerden düşmüyor. Fazlasıyla moda haline gelen ve bu gidişle içi hızla boşaltılan, erozyona uğrayan “açılım” sözcüğünü bir yana bırakılım… En kısadan söylemek gerekirse, değil 40 bin ölümü, bir tek ölümü bile durduracak her düşünceyi kucaklamaya, dinlemeye, anlamaya hazırım…

Dansın "Einstein"ı Artık Yok...

Merce Cunningham  modern dansı “modernleştiren” , düşünceyle buluşturan isimdi.

Geçen yüzyılın sonunda, bu yüzyılın başında İsodora Duncan , bale pabuçlarını bir yana fırlatıp, sahnede çıplak ayakla dans etmeye başladığında, 19. Yüzyılın klasik balesine meydan okuyor ve ardından bir kapı aralıyordu...

Fazıl Say Çıplak!…

Daha kapaktaki fotoğraftan başlıyor "çıplaklığı"... Piyanonun önündeki taburede tıpkı ana rahmindeki cenin gibi kıvrılıvermiş, piyanonun tuşlarına olduğu kadar ayni zamanda kendi içine, taa en derinine, en içine yumulmuş  bir Fazıl Say. Yalnız, yapayalnız. Koskoca kainatta bir nokta...