Müziğin Gücü

Sevgili Okurlar, eğer ,iki gündür  şu raporla yatıp kalkmasaydım bugün size yalnız ve yalnız müziğin gücünden söz edecektim.

İzmir’li dostlarım telefonda sesleri titreyerek anlatıyorlar. “Bugüne dek biz böyle bir şey yaşamadık” diye vurguluyorlar.  En çok, “Halkapınar Spor Salonundaki 16 bin kişiden biri de bendim” diye  yüreklerinin ateşini ortaya koyuyorlar.  Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün  anısına Fazıl Say’ın “Nazım” oratoryosunu  dinlemenin sevincini ve coşkusunu paylaşıyorlar!

Kim koruyor bunları?

Nasıl sürdürebiliyorlar vahşetlerini?

Arkalarında nasıl bir güç var ki,  göz göre en büyük pislikten alçaklıktan, iğrençlikten sanki zem zem suyunda yıkanmış gibi sırıtarak  çıkabiliyorlar?

Nasıl paçalarını sıyırıyorlar kendi sapıklıklarından? Nasıl ellerini kollarını sallayarak insan içine çıkabiliyorlar?

Emek, Hayat , Edebiyat...

O günleri yaşayanlar hiç unutmadı, unutamaz! 60’lı yıllar devrimci mücadele yıllarıydı...En çok, en çok umut yıllarıydı!  Dünyada  “Gerçekçi ol, imkansızı iste!” haykırışlarıyla, “düzen” sarsılırken, Türkiye’de mücadele bir kez daha ileri – geri kavgasında odaklanıyordu.  Acılar çekiliyor, ağır bedeller ödeniyordu!  ‘68’de Deniz Gezmiş tutuklandı. ‘69’da Beyazıt Meydanındaki genç  ölüler, öğrenci ölüler ,  “Kanlı Pazar”ların ne ilk ne de son olmadığını kazıdı belleklerimize! 1970 Haziranında, Türkiye tarihinin en büyük işçi eylemlerinden biri gerçekleşti. Emek, 15-16 Haziran’da  yürüyüşe geçti... Sonra 12 Mart 1971 darbesi ve yine baskı, yine işkence!.

Güleriz ağlanacak halimize…

Sizi bilmem ama, ben Ergenekon Davası’nın iddianamesini okumadım.  2500 sayfalık iddianamenin  neresinden başlayayım, neresinden çıkayım derken, ya gözüm korktu, ya da yılgınlık , belki de fazlasıyla “magazin”e bulandığından okuyamadım işte!

Mimarın Düşü / Düş Çizgileri

Mimarlar Odası 100. Yılı kutluyor: Müziğiyle mimariyi buluşturan Karman İnce’nin eserinin dünya prömiyeri yapıldı.

Anladığım kadar her şey Afife Bartur’un başının altından çıktı! Günün birinde besteci, piyanist Karman İnce’ye, ABD’ye  açtı telefonu,   İstanbul Teknik Üniversitesi’nin 225. Yıldönümü için bir eser besteletmek istediklerini söyledi. Yıl 1998’di. Karman İnce önce çok  şaşırdı... Şaşırmakta haklıydı. Başka ülkelerden  teklif geliyordu ama Türkiye’den bu  bir ilkti!   “Academica” adlı eser  böyle ortaya  çıktı…Sonra Türkiye’den çeşitli kurumlar aynı yolu izledi…Afife Batur  bunu alışkanlık haline getirdi.  Çok da iyi yaptı!