Savaştayız...

Başlığı böyle yazınca insan tuhaf oluyor değil mi...  

Okuduğunuz binlerce başlık, binlerce haber, yazı,  dinlediğiniz onca ayrıntılı açıklama, evinizden içeri, yemek sofranızdan içeri, kulağınızdan, yüreğinizden içeri sokulan onca sözcük, onca tanımlama aynı etkiyi yapmıyor...

Örtünün örttükleri...

Demirel'in "fevkalade üzgün"  ve  de "ıztırap içinde" olduğu günlerle, Başbakan'ın  "Bir takım medyaya" kin, öfke, şiddet ve  tehdit savurduğu günler üst üste örtüştü!

Bu örtüşmeden benim payıma kahkahalar düştü...   Bugüne gelinceye dek Demirel'in dini referansları kendi politikalarına nasıl alet ettiğini hatırladıkça  "Günaydııııın" ya da "sabah şerifler hayır ola" diye avaz avaz haykırmak  geldi içimden.   

Dost Mektupları...

Yıl 1967. Gazetecilikte ilk günlerim...  Amerikalı yazar James Baldwin'in İstanbul'a geldiğini duyduğum an, bir randevu ve soluğu yanında almıştım... Saatler süren bir konuşma. Sorular, yanıtlar...

Daha işin başındayız...

Hiç ama hiç kimsenin düşünemeyeceği, düşleyemeyeceği kadar  böldüler bu ülkeyi...Yeniden toparlanmak, yeniden bütünleşmek çok, çook güç olacak... Bölünmeyi kadınlar üzerinden yaptılar. Kadınları kullanarak. Politikalarını kadın bedeni üzerinden sürdürerek...

Leyla Gencer Heykeli Maçka'ya...

Kadınları örtmenin kapatmanın "özgürlük" diye sunulduğu bir süreçte yaşıyoruz. Bu örtmeyi kapatmayı  meşrulaştırıp, yaygınlaştırmayı, giderek dayatmayı   hedef edinmişlerin  egemenliğinde bir süreç... Kimi "aydınlar" da buna "demokrasi" diyorlar...

Ülkemizde bir yandan bunlar olurken, bir yandan da kültür sanat  ve bilim adına, çağdaş ve evrensel değerler adına, insanı "İnsan" yapan değerler adına, yaratıcılık adına, didinip çalışanlar var.   İçinde yaşadığımız bu ortamda  "ölmemek" için, bunalmamak için, mücadeleyi sürdürebilmek için  bu çabalara, emeklere sığınıp, bunları sizlerle paylaşmaya çalışıyorum.  İşte bunlardan biri daha: