Sıradan Faşizm..

Sıradan faşizm artık zulme dönüştü. Bu hükümet dönüştürdü.
Dünya Basın Özgürlüğü günündeyiz.

"68 Baharı" ndan "1 Mayıs" lara

Ülkemizde nicedir emek yok sayılıyor. Ülkemizdeki  değer ölçüleri hiyerarşisinde, emek giderek en alt sıralara itiliyor.  Emeğin yerini alan  başka yollar, yöntemlerle  günden güne palazlananlar, elbet emekçilerden korkarlar.  Dün tanıklık ettiğimiz işte bu korkunun tezahüratıydı! Korkuya , "ben daha güçlüyüm ona göre!" tehdidinin dışa vurumu eklenince 1 Mayıs  bayramı kabusa dönüştü!

İzmir Kitap Fuarı'na giderken...

Ege kıyılarındayım, Ege yollarındayım... Yazarken yollardayım ama siz bu yazıyı okuduğunuzda hedefe yani İzmir'e çoktan varmış olacağım... TÜYAP İzmir Kitap Fuarı'nın son gününde Hikmet Çetinkaya ve Ege Bölge temsilcimiz Serdar Kızık'la birlikte Cumhuriyet Kitapları standında sizlerle birlikte olacağız....Sohbetlerde, tartışmalarda, düşüncelerde ve düşlerde kucaklaşıyor olacağız ...

Nasıl Seçim Yapmalı ?

Bugünkü  yazımı Başbakanın "baş olmayanlar"dan duyduğu nefreti açık seçik ortaya koyan  "Ayaklar baş olunca  kıyamet kopar" incisine mi ayırsam... Yoksa yine  ülkemizde giderek yaygınlaşan, kadınlara yönelik şiddet, öfke, nefrete mi.... Bu nefretin, tecavüzün ve tacizin gemi azıya aldığı bir ortamda, dünyaya "Türk Modası" diye lanse edilen tesettür defilesinin bence insana, kadına ve erkeğe hakaret niteliğindeki o görüntüleri üzerine mi yazsam... Hele defile sırasında bile namazı kaçırmayan o sakallı erkek izleyicilerin bana neden  Dünya Ekonomik Forumunun  Raporunu anımsattığını mı yazsam...

Ölüm o kadar yakınken...

Pippa Bacca... İtalyan bir performans sanatçısı... O da kendi sanatında yeni arayışlar içindeydi.  Yaşamla sanatın en iç içe geçtiği alanda, performansta sürdürüyordu arayışını...  Eğer yolu benim ülkemden geçmeseydi,  bugün yaşıyor olacaktı...

Önceki gün,  "Avrupa Tiyatro Ödülleri" yazımda   şu yukarıdaki sözcükleri yazmıştım... İnanır mısınız, son cümle  kimilerini fena halde sinirlendirmiş...