Bir Bayrak Yarışı : Leyla Gencer Şan Yarışması.

Birkaç gün önce haberini bu sayfalarda okumuş olmalısınız : Leyla Gencer Şan Yarışması yeniden yapılıyor.  Sıradan bir haber değil bu…  Şu son yıllarda  müzikle operayla ilgili olarak dünyanın neresine gitsem, uluslararası her platformda aynı soruyla karşılaşıyordum : “Ne oldu Leyla Gencer  Şan Yarışması’na ? Türkiye neden bu işten vazgeçti? “ Gel de anlat şimdi Türkiye’nin hiçbir şeyden vazgeçtiği yok, olsa olsa sponsorlar vazgeçmiştir diye…

Güzellik demek, uyum demek

Yaşasın Şinkansen! Şu çılgın Japonlar iyi ki şu şinkansen’i yapmışlar da  oradan buraya uçup duruyorum! 
Hayır uçmuyorum, ayaklarım bir an olsun yerden kesilmiyor ama insana yine de uçuyor duygusu veriyor.!

Doğa tutkusu , dinden farksız…

“Erik 
çiçek açtığında,
cehennem donar”…

İşte üç satırlık bir “Haiku” … Yazarı 18. yüzyılda yaşamış Kobayaşi İssa…  “Haiku”, Japonların üç dizeden oluşan, kesin kuralları olan, 16 yüzyıldan bu yana süre gelen lirik şiirleri…

Gelenekle Gelecek arasında Japon mucizesi…

İstanbul’dan Tokyo’ya on iki saatlik uçuşun sonuna varmak üzereydik ki, uçağın camından onu gördüm.  Haşmetliydi. Çok güzeldi. Çok yüksekti (3777 metre) Bembeyazdı. Karla kaplıydı. Çocukların çizdiği dağ resimleri gibiydi. Kusursuzdu. Ona kenetlenmiştim, gözlerimi ondan ayıramıyordum…  Karşımda Fuji Yanardağı!

Altı Zehir , Üstü Lale

“Altı Zehir, Üstü Sera” diyordu Cumhuriyet’teki iki gün önceki başlık. (Bu yazının başlığımı oradan yürüttüm.) Malum İstanbul lalelerle donatıldı…

Önceki akşam eve dönerken baktım bir faaliyet, koca makinelar,  Ortaköy – Yıldız arasındaki kaldırımlar yine har har har kırılıyor… Daha dört  ay ya oldu ya olmadı bunlar kırılıp baştan yapıldığında, şimdi ne var, diye soracak oldum. İşçilerin başındaki adam, “ altı bozuk, altı sorunluymuş abla” dedi…