Yaşamak istiyorum

Bu hafta İnsan Hakları Haftasıydı. Karanlıkta kıpırdayan her şeye “Dur” diye seslenmektense, içimizi dışımızı , tüm benliğimizi saran, içselleştirdiğimiz şiddet dürtüsüne “dur” diye haykırmak ve durdurmaya çalışmak daha akıllıca olmaz mı? Felluce’de ya da Mardin- Kızıltepe’de hiç fark etmez…

Tütengil'den Bu Yana

Bundan tam 25 yıl önce çekilmiş o fotoğraf, gelip gözlerimin önüne dikiliyor:

Bir bilim adamı, yerde, yolun ortasında, yüzükoyun uzanmış yatıyor. Üzerine örtülmüş çarşaf, başını açıkta bırakmış. Bembeyaz saçaları , gözünde siyah kalın çerçeveli gözlükleri, bir kolu başının üzerine kıvrılmış , kalem tutmaya alışık eli asfaltın üzerinde. Yanı başında okul çantası… 

İstanbul Modern

Tam Tophanenin oralarda bir kalabalık, bir kalabalık… Sanki futbol maçı dağılmış… Ama bugün maç falan yokmuş… Bir Cumartesi öğleden sonra…

Yağmur çiseliyor gibi , ama milletin umurunda değil. Upuzun kuyruklar oluşturmuş insanlar , kimi keyif içinde birbiriyle konuşuyor, şakalaşıyor, kimi kuyrukta bekleme süresini kısaltmak için, gazetesini, dergisini, kitabını okuyor…

Barış Bireyde Başlar…

Stadyum cinayetiyle aynı günde Mardin Kızıltepe’de bir başka genç- hayır hayır genç bile değil, bir çocuk öldürüldü. Kimine göre 11 yaşındaydı kimine göre 12… Ayağında terlikleri, kamyon şoförü babasının yanında olduğu için, ya da Valiliğin ilk açıklamasına göre “terörist” olduğu için babasıyla birlikte öldürüldü. Çocuk bedeninde, yaşından daha çok kurşun deliğiyle uyuyor şimdi. Yakın mesafeden atılmış 13 kurşun… Bir haftadır birinci cinayeti tartışıyoruz. Ya ikincisi?

Neredesiniz?

Şu günlerde Onat Kutlar’ın tüm yazdıklarıyla içli dışlıyım, yeniden yeniden onu okuyorum…

Aydınların üzerinden silindir gibi geçen 12 Eylül darbesinden sonra Onat’tan Sanat Dergisi’nin her sayısında bir yazı yazmasını rica etmiştik. “Bu mektuplar aslında sanadır sevgili arkadaşım. Adını bile bilmediğim sana…” diye başladığı, “Yeter ki kararmasın” başlığı altında topladığı o yazıları, yalnız “içeridekiler” değil, “dışarıdakiler” de sabırsızla bekler olmuştu.