Yıl sonu

Oytun Turfanda'yı sahnede dans ederken izlemek, bir bahar havasını solumak, tadına doyulmayan bir şiiri içinize çekmek gibiydi. Sıradanlıkla soyluluğu, bedeninde ve bedenini kullanışında bütünlerdi.

Oytun Turfanda'nın koreografilerini izlemek , insanı zenginleştirirdi. Dans dünyasının evrensel nitelikleri ve nimetlerini, yerel olanın, bizden olanın derinliklerine dalarak sunardı. Türk bestecilerin müziğine, Türk edebiyatçıların eserlerine kucak açtığında, ülkemin toprağının kokusunu duyardım. "Pembe Kadın", "Yoz Döngü", "Telli Turnam", "Bebek" tanığımdır.

Romantik Komünist

Müthiş bir Nazım Hikmet Biyografisi..:

Nazım Hikmet, Türkiye'nin ve Türkçe'nin bu en yüce şairi, sonsuz bir derya...

Eserleri ülkemde yıllar boyu yasaklanmış olsa da , onu önce kendi eserlerden tanıdık.

Önce Aşk vardı...

Önce piyanoda o çok keskin, sert notalar duyulurdu: Ta tatata tam... Ta tatata tam... Sanki yürek atışları... Sanki değil, öyle... Ve sonra çok sıcak, çok yumuşak ses , "Et maintenant?" "Ya şimdi?" diye sorardı... Ya şimdi, ben sensiz ne yapacağım? Bu yeryüzüyle, bu gündüzlerle, bu gecelerle, bu dakikalarla ne yapacağım... Sen gittiğine göre, bu çok hızlı çarpan yürek kimin için, ne için çarpacak...

Tutkular ve Acılar

"Sevgi, düş gücüyle beslenir : Düş gücü bizi bildiğimizden daha bilge, duyduğumuzdan daha iyi, olduğumuzdan daha soylu kılar ; yaşamı bir bütün olarak görmemizi sağlar. Nefretse, kör yapar insanı..."

Altını tekrar tekrar çiziyorum: "Sevgi, düş gücüyle beslenir... Yaşamı bir bütün olarak görmemizi sağlar. Nefretse, kör yapar insanı..."

Tütengil'e saygı

Önümdeki fotoğrafa bakıyorum. Fotoğrafın çekildiği tarih 7 Aralık 1979. Fotoğraftan gözlerimi alamıyorum:

Sabahın alacakaranlığında gri bir asfalt... Asfaltın üzerine sanki uzanıvermiş bir beden... Otobüs durağının yakınlarında. Üzeri beyaz çarşafla örtülü. Ama çarşaf bembeyaz kıvırcık saçlarla taçlanan başı örtmüyor. Gözlükleri gözünde, dudakları kenetlenmiş. Ne gülümseyen, ne de somurtan, yalnızca susan dudaklar...