Mina Urgan

Birkaç yıl önceydi. Ya ilkbaharın çok erken günlerinden ya da sonbaharın çok geç günlerinden biriydi. Güneşli ama serin bir gün... Bodrum'daydım...

İşkence

Nasıl da parçalanmış, lime lime edilmiş hayatlar yaşıyoruz. Paramparça yaşıyoruz!

Parçalarımı toplamaya , kendimi bütünlemeye çalışıyorum... İmkansız... 

Leningrad

"Nastenka, Nastenka, sizi seviyorum" diye sayıklıyordu , Dostoyevski'nin her an düş kuran kahramanı "Beyaz Geceler" boyunca. Topu topuna dört gecede yaşamıştı sonsuz aşkı, ama bir ömür boyunca o mutluluktan pay almayı, mutluluğunu gizli bahçesinde büyütmeyi bilecekti... "Sizi unutmak mı? Asla ! Asla! ... Ah Tanrım! Ne uzun zaman dilimidir, yaşam süresince bir anlık mutluluk! "

Ali Poyrazoğlu

Biliyorum, bu çok gecikmiş bir yazı. Tiyatro mevsimi sona erdi. Dolu dolu yaşadığımız , tadı damağımızda kalan Uluslararası İstanbul Tiyatro Festivali bitti. Ama yine de tiyatro mevsiminin son döneminde izlediğim bir oyun ve onu var eden bir tiyatro adamı içimde yaşamayı sürdürüyor. 

İdil Biret

Galatasaray'ın zaferi hepimizi sevince boğdu. Bu çok doğal... Sevinç kutlamalarımıza şiddet karıştı. Buna da çok şaşırmadım. Ne de olsa şiddet, kana susamışlık içimizde var. Kızınca vuruyoruz, çok sevince vuruyoruz, üzüntüden kahrolunca vuruyoruz, çok eğlenmek isteyince vuruyoruz...